వేదాహ మేతం పురుషం మహాంతం - ఆదిత్య వర్ణం తమసః పరస్తాత్ - తమేవం విద్యా నమృత ఇహ భవతి - నాన్యః పంధా విద్యతే యనాయ -
ఇంతకు ముందు వచ్చిందే ఈ శ్లోకం. మరలా దాన్నే పునరావృత్తం చేస్తున్నాడు. అక్కడ తమసస్తు పారే అంటే ఇక్కడ తమసః పరస్తా త్తన్నారు. తమేవ అని అక్కడ అంటే ఏవం అని ఇక్కడ ఉంది. అయనాయ విద్యతే అని అక్కడంటే విద్యతేయ నాయ అని ఇక్కడ ఉంది. అంత మాత్రమే తేడా. శబ్ద విన్యాసంలోనే గాని ఈ తేడా అర్థ క్రమంలో లేదు. అర్థమక్కడా ఇక్కడా ఒకటే. అలాంటప్పుడెందుకీ పునరుక్తి. చెప్పాము గదా ద్విర్బద్దం సుబద్ధం భవతి అని. రెండు మారు లేదైనా ఉచ్చరిస్తే అది తప్పకుండా యధార్థమని భావం. అహం శ్వః ప్రభాతే తవగృహ మాగమిష్యామి. ఆగమిష్యా మి తవ గృహ మహం ప్రభాతే. రేపు తప్పక మీ ఇంటికి నేను వస్తాను. వస్తాను తప్పకుండా రేపు మీ ఇంటికి. ఈ రెండు వాక్యాలూ ఒకే అర్థం చెబుతున్నాయి. ఒకే అర్థం చెబుతున్నా నేను రావట మనేది తథ్య మనే నిశ్చితమైన జ్ఞానాన్ని మనకందిస్తున్నది. అలాగే ఇదీ.
Page 103
