జ్ఞానా దేవతు కైవల్యం మోక్షానికి జ్ఞాన మొక్కటే మార్గం మరేదీ కాదనే నిశ్చయ మిక్కడ మనకు స్ఫురిస్తున్నది. లేకుంటే కర్మోపాసనాదులతోనే యావజ్జీవం కాలక్షేపం చేసి ఈ జీవుడెప్పటికీ మోక్షానికి నోచుకోలేడని తాత్పర్యం.
అంతేకాక పునరుక్తి అయినప్పటికీ ఇందులో ఒకటి రెండు చోట్ల కొద్దిపాటి విశేషం కూడా కనిపిస్తున్నది. అదేమిటంటే ఆ మంత్ర వర్ణంలో ఏవ అని ఉంది. తమేవ అని గదా మాట ఇక్కడ. ఏవ అంటే దాన్ని మాత్రమేనని అర్థం. అంటే దాన్ని మాత్రమే తెలుసుకోవాలి గుర్తించాలి మనం. మరేది నీవు గుర్తించినా ప్రయోజనం లేదు. ఫలకారి కాదు. అంటే స్వరూపాన్ని గాక మరేది గుర్తించినా సమస్యకు పరిష్కారం లేదని అర్థం. అదేగా మనమిప్పుడు చేస్తున్న పని. మనమీ అనాత్మ ప్రపంచాన్ని నిత్యమూ చూస్తూనే ఉన్నాము. దీనితో లావాదేవీ పెట్టుకొంటూనే ఉన్నాము. కాని జీవిత సమస్య పరిష్కృతమయిందా. లేదు గదా. కారణం. అసలైన దీని తత్త్వాన్ని గుర్తించ లేదింత వరకూ. గుర్తిస్తే ఇది రజ్జు దర్శనం చేస్తే సర్ప భ్రాంతి తొలగినట్టు ఎప్పుడో తొలగిపోయేది. కనుకనే దాన్నే గుర్తించమని అవధారణార్ధకమైన శబ్ద ప్రయోగం.
అలాగే మరొక్క చిన్న అంశమేమంటే అక్కడ అయనాయ విద్యతే అని అయన శబ్దం ముందు ప్రయోగించాడు శ్లోకంలో. ఇక్కడ అలా కాక విద్యతే అయనాయ అని ప్రయోగించాడు.
Page 104
