కర్మసన్యాస యోగము
భగవద్గీత
వాకిలీ - ఇది ధనమిది ధాన్యమిది సుఖమిది దుఃఖమిది జన్మ ఇది మరణ మిది ఇహమిది పరమని జ్ఞానం. ఎక్కడి కక్కడ విభక్తమయి పోయింది మన
దీనికే అజ్ఞాన మని పేరు పెట్టారు వేదాంతులు. జ్ఞానం లేదని గాదు అజ్ఞానమంటే. ఉండి కూడా విభక్త మైనదని ఇలాటి పరిచ్ఛిన్నమైన జ్ఞానానికే అజ్ఞాన మని పేరు. ఇప్పుడీ అజ్ఞానం లేనివాడు లేడీ ప్రపంచంలో. లౌకికుడేమిటి. శాస్త్రజ్ఞుడేమిటి. కర్మిష్ఠుడేమిటి. ఉపాసకుడేమిటి. భక్తుడేమిటి. యోగీశ్వరుడేమిటి. అందరూ ఇది ఇలాంటిదది అలాంటిదని వికల్పించి చూచేవారే. అలా చూచినంత వరకూ అజ్ఞానేనా వృతం జ్ఞానం. ప్రతివాడి జ్ఞానమూ అజ్ఞానం చేత మరుగుపడి పోతున్నది. ఈ విశేషజ్ఞానం వాడికున్న సామాన్యజ్ఞానాన్ని కాస్తా కప్పి వేసింది. జ్ఞానమంటే సామాన్య జ్ఞానం. సర్వత్రా సర్వదా సర్వ పదార్ధాలలోనూ వ్యాపించి ఉన్న ఆత్మ స్వరూపం. అది పుణ్యం పాపమని వికల్పించి చూడటం వల్ల సవికల్పంగా మారి నిర్వికల్పమైన దాని అసలు స్వరూపం పైకి కనపడకుండా పోయింది. దాని బదులు మనకెప్పుడూ ఈ సవికల్పమైన జ్ఞానమూ సవికల్పమైన ప్రపంచమే దర్శన మిస్తున్నాయి. ఇందులో సవికల్ప జ్ఞానమే జీవుడు. సవికల్పమైన జ్ఞేయమే జగత్తు. ఆ జీవుడీ జగత్తును చూస్తుంటే వాడి దృష్టి కిది పుణ్యపాపాది ద్వంద్వాత్మకంగానే గోచరిస్తుంటుంది గాని తద్విలక్షణంగా ఎలా కనిపిస్తుంది. అందుకే తాను కర్త గాకున్నా కర్తనని తనకే కర్మలూ లేకున్నా ఉన్నాయనీ సుఖదుఃఖాది కర్మ ఫలం
Page 410