కర్మసన్యాస యోగము
భగవద్గీత
కాని ఒక్కటే అయినా మనబోటి మందబుద్ధుల కది ఆకళింపుకు రావటం
కష్టం. ఎందుకంటే శాస్త్ర సిద్ధాంతం వేరు. లోకానుభవం వేరు. మన
అందరి అనుభవంలో జ్ఞానం వేరుగా కర్మ వేరుగా భాసిస్తున్నాయి. మనలోనే
చూడండి. మనస్సు జ్ఞానమయ మైతే ప్రాణం కర్మ మయం. చక్షురాదులు
జ్ఞానేంద్రియాలైతే వాగాదులు కర్మేంద్రియాలు. ఇంతెందుకు. నేననే భావం
జ్ఞానమైతే నాదైన దంతా కర్మమయంగా చూస్తున్నాము మనం. రెండూ
ఏకమనే అద్వైత భావం మన కేర్పడడం లేదు. కాని వాస్తవంలో ఉన్నదక్కడ
అద్వైతమే. మహావాక్యాలా సత్యమే చాటుతున్నాయి మనకు. ఇదం సర్వం
యదయ మాత్మా. ఈ కనిపించే ప్రపంచమంతా ఆత్మ స్వరూపమే.
అయమాత్మా బ్రహ్మ. ఈ జీవులందరూ ఆత్మ స్వరూపులే. ప్రజ్ఞానం
బ్రహ్మ. అఖండమైన జ్ఞానమే ఉంది. దానికి గోచరించే జ్ఞేయం లేనే లేదు.
జ్ఞేయ మేమిటి. కర్మే గదా. అప్పటికి కర్మ కర్మగా లేదు. అది కూడా
వాస్తవంలో జ్ఞానమే ననే అద్వైత సత్యం బోధ పడటం లేదా. అయితే అది
నీ కవగాహనకు రాలేదంటావు. రావటం లేదు గనుకనే తెచ్చుకోమని
బోధిస్తున్నది శాస్త్రం. ఎందుకని. తెచ్చుకోకపోతే ఆత్మానాత్మలను వేరు
చేసి చూస్తుంటావు. అలా చూస్తున్న వరకూ సంసారమనే సమస్యకు
పరిష్కారం లేదు. ఏకంగా దర్శిస్తేనే పరిష్కారం.
ఇది గమనించే వ్యాస మహర్షి మొట్టమొదట సాంఖ్యయోగంలోనే జ్ఞానం చాలా దూరం చెప్పి తరువాత అందులోనే కర్మను కూడా జోడించి
Page 372