కనుక ఆత్మాకార వృత్తి కలగాలంటే శ్రవణాదుల మాట అటుంచి ముందు మన మనస్సును సంస్కరించుకోవాలి. అందుకే కర్మయోగ మొకటి ఉపాసనా లేదా భక్తి యోగ మొకటి చెప్పవలసి వచ్చింది శాస్త్రం. నిషిద్ధ కామ్య కర్మలు రెండూ మానేసి సత్కర్మలు మాత్ర మాచరిస్తూ పోతే మనస్సుకు శుద్ధి ఏర్పడుతుందని చెబుతారు. కాని కేవల కర్మానుష్ఠానం కన్న కర్మ యోగం మంచిది. అందులో 'అహం' 'మమ' లుండవు. అలాగే సమాధి, భక్తి యోగాల వల్ల మనసు కొక లక్ష్యం మీద ఏకాగ్రత ఏర్పడుతుంది. శుద్ధి మాలిన్య రూపమైన ఆవరణానికి జవాబు చెపితే - ఏకాగ్రత విక్షేపానికి చెబుతుంది. దానితో మనసు బాగా పరిపాకానికి వచ్చి పదునెక్కి శ్రవణాదులు చేయటాని కున్ముఖ మౌతుంది. కనుక ఆత్మాకార వృత్తి ఉదయించటాని కిక అభ్యంతరం లేదు.
అయితే ఇది సాంప్రదాయికంగా చెప్పిన మాట. సాధకుడైన వాడు చెప్ప వలసిందేమంటే కర్మ, భక్తి, సమాధులు ప్రత్యేకంగా ఒక్కొక్కటే అభ్యసిస్తూ పోతే అందులోనే పడిపోయే ప్రమాద ముంది. అది జ్ఞానానికి దారి తీసే ఆలంబనమే కాని గమ్యం కాదనే ఆలోచన రాదు మానవుడికి. ఏది అలవాటైతే అది వదులుకోటం కష్టం. కాబట్టి అవి ఏవో వేరుగా ఉన్నాయను కోకుండా ఆత్మను గురించి చెప్పే మాటలు నిరంతరమూ వింటూ ఉండటమనే కర్మ చేస్తూ ఉంటే చాలు. అదే కర్మ యోగం. సత్సంగమూ, సద్గష్ఠి, సద్గ్రంధ పఠనమూ, ఇదే కర్మ యోగం. జ్ఞానాని కుపకరించే కర్మే నిజమైన యోగం. అలాగే ఆ స్వరూపం మీదనే మనసు నిలపటం సమాధి యోగం. నిరాకారమైన దానినే సాకారమైన ప్రతి పదార్ధంలోనూ దర్శిస్తూ పోవటమే అసలైన భక్తి యోగం. ఈ విధంగా ఇవి మూడూ జ్ఞానంలో మూడు భాగాలుగా మారి దానితోనే ముడిపడి ఉండటమే యోగమనే మాట కర్ధం.
Page 146
