అచ్చమైన పొలము కాపరి వేషమిది. వచ్చీరావటంతోటే భగ్నమై పడియున్న బండిని చూస్తే ఆయనకు కలిగిన ఊహ ఇది
బల్లిదంపు టాఁ బోతులు పెల్లు రేగి తొడరి త్రోచి త్రొక్కెనొ మహోద్దుర సమీర హతియు నిచ్చోట గలిగెనో
ఈ రెండూ తప్ప తన ఆధీనంలో ఉండే బండి అలా కావటానికి కారణం లేదు. పల్లెలో నివసించే మానవుడెవడు గానీ అలా చేయటానికి సాహసించడని అర్థం. ఇది ఆయన స్వభావాని కెంత అనుగుణంగానో కనిపిస్తుంది. మరి అక్కడ ఆడుకొనే పిల్లలు వారి దగ్గరకు వచ్చి అనే మాట వినండి.
ఏమిచట నాడు చుండం గా-మీ కృష్ణుండు తనదు కాలు గడకతో ఈ మీది కెత్తి చాచిన ఈమెయి తల కెడవు పడియె ఇబ్భంగి వెసన్
మేమిక్కడ ఆడుకొంటున్నామండీ. ఇంతలోకే మీ కృష్ణుడేం చేశాడో తెలుసా. ఇదుగో తనకాలు ఇంతదూరం పైకెత్తాడండి. ఎత్తి తన్నంగా ఇదుగో ఈ బండి ఇలా ఒరిగి పడి పోయిందండీ. అని చేతులు తిప్పుతూ సాభినయంగా వర్ణిస్తూ చెబుతారా జరిగిన వృత్తాంతాన్ని తాము కండ్లతో చూచిన ఒక మహాద్భుత విషయాన్ని మరొకరికి అందులోనూ పెద్దవారికి చెప్పేటపుడు కుర్రవాళ్లు ఎలా ఉద్వేగంతో చెబుతారో అలాగే చెప్పించాడు మహాకవి.
కుఱ్ఱవాళ్లే కాదు, పెద్దవాళ్లూ అందులోనూ జానపదులైన ఆడంగుల వ్యవహారం వర్ణించేటపుడు కూడా అంత జాగ్రత్తే ఉందా మహాకవికి. బాలకృష్ణుడు చేసిన అల్లరి చేష్టలిన్ని అన్నిగావు. పరశ్శతం. భరించలేక చివరకా వ్రేపల్లెలో నివసించే గోపికలందరూ యశోదమ్మను సమీపించి మొరబెట్టుకొంటారు. ఇందులో ఆడవాళ్ల అఘాయిత్యం ఎంత సహజ సుందరంగా వర్ణించబడిందో చెప్పనలవి గాదు. "గోతి నీవ కా గారాబు కొడుకు గంటి వంటుం దొకతె. ఇలా ఊరి మీదికి తోలి తమాషా చూస్తావా అంటుంది మరొకతి. పేదవార మింతటి పీడం బడితిమి మాకేది బ్రతుకంటుందిo కొకతి. ఏ పొలములు పాడయ్యెనె ఈ పల్లెకు జిచ్చువెట్టియే
Page 85
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు