నామం | అంతరార్థము |
---|---|
స్వస్తిభుక్ స్వస్తి దక్షిణః |
అయితే ఊరక రాదా అనుభవం. మనం స్వస్తి అనుకొనేదంతా దానికి దక్షిణగా సమర్పించాలి. తప్పదు. |
అరౌద్రః కుండలిచక్రీ విక్రమీ ఊర్జితశాసనః |
ఎలా ఉంటుందా అనుభవం. రుద్ర అంటే ప్రాణం. ప్రాణచలనం లేనిదది. (కుండలీ) ఆది మధ్యాంతరహితం చక్ర- సర్వతోముఖం. విక్రమ-విశేషమైన నామరూప ప్రపంచంగా భాసించేది. భాసిస్తూ మరలా దాని మీద గొప్ప అధికారం గలిగినది. |
శబ్దాతిగః శబ్దసహః శిశిరః శర్వరీకరః |
స్పందరూపమైన వాక్కున కందనిది. వాక్కును భరించేది-భరించి అచలంగా నిలిచి ఉండేది. (శిశిర) (అతిశయేన శేతే ఇతి శిశిర). అలాటి యోగనిద్రలో తానుంటూ మనకీ అజ్ఞానమనే గాఢ నిశీధాన్ని (శర్వరీ) కల్పించినది. |
అక్రూరః పేశలః దక్షః దక్షిణః క్షమిణాంవరః |
కల్పించినా క్రౌర్యం లేదా పరమాత్మకు. పేశల-దయార్ధ స్వభావుడే. దక్ష-సర్వసమర్థుడు కూడా. (దక్షిణ) వక్రమైనది కాదా సామర్థ్యం. ఋజువైనది. ఋజుస్వభావుడు కనుక క్షమించగలడు. కాని మన మాయనను వరిస్తేనే క్షమించి మరలా మనలను వరిస్తాడు. |
విద్వత్తమః వీతభయః పుణ్యశ్రవణ కీర్తనః |
విద్వత్తముడాయన. అన్నీ అర్థం చేసుకోగలడు. అద్వితీయుడు గనుక ఏ భయమూ లేదాయనకు. తత్సాంగత్యంతో మనకూ లేదు భయం. జీవుడు తాను శ్రవణం చేసి మరొకరికి కీర్తనం చేస్తే చాలు. పవిత్రుడయిపోతాడు. |
ఉత్తారణః దుష్కృతిహా పుణ్యః దుఃస్వప్ననాశనః |
ప్రసన్నుడయి ఆయనే ఈ సాధకుణ్ణి గట్టున పడవేస్తాడు. వీడి సంచిత కర్మనంతా పటాపంచెలు చేస్తాడు. పునాతీతి పుణ్యః సత్త్వాన్ని శుద్ధి చేస్తాడు. కోట్లజన్మలనుంచీ వీడు కనే సంసారమనే పీడకలను రూపుమాపుతాడు. |
Page 62