నామం | అంతరార్థము |
---|---|
జహ్నుః | జహాతి. వదిలేసేదేదో అది జహ్ను. అదే సాధుత్వాన్ని విడిచి అసాధువైన జగత్తుగా భాసించింది. అర్థం చేసుకొంటే మరలా అసాధుత్వాన్ని విడిచి సాధువై కనిపిస్తుంది. |
నారాయణః నరః |
ఇంతకూ నారాయణుడూ అదే. నరుడూ అదే. ద్విపాత్రాభినయం చేస్తున్నది. సత్తును వికల్పించి సద్విశేషంగా చూస్తే నరుడు, విశేషాలను సదాత్మకంగా దర్శిస్తే వాడే నారాయణుడు. |
అసంఖ్యేయః అప్రమేయాత్మా |
నరుడేమిటి ? నారాయణుడేమిటి ? సమస్త రూపాలూ ఆయన రూపాలే, ఇన్ని అని సంఖ్యలేదు వాటికి. అసంఖ్యేయం. అప్రమేయం కూడా. ప్రమాణానికి గోచరించేది కాదు. ప్రత్యక్షాది ప్రమాణాలకు ముందే సిద్ధించి ఉన్న శుద్ధ చైతన్యమది. |
విశిష్టః శిష్టకృత్ శుచిః |
శిష్టమంటే మిగులు. తనకదనమైనది అదనంగా మిగిలే పదార్థమే లేదు దానికి. అయినా శిష్టకృత్ ఏదో అదనంగా ఉన్నట్టు కల్పించి చూపుతుంది. అలా చూపుతున్నా దానివల్ల కలుషితం కాదు మరలా. అది వట్టి ఆభాసే గనుక శుచి, పరిశుద్ధమే. |
సిద్ధార్థః సిద్ధ సంకల్పః సిద్ధి దః సిద్ధి సాధనః |
ప్రయోజనమూ దానికి సిద్ధమే. దాన్ని పొందే సంకల్పమూ సిద్ధమే, దానికి క్రొత్తగా పొందనక్కరలేదు. మరెవరికీ అక్కర. మనకు, మనం సాధన చేస్తే అది మనకు సిద్ధినిస్తుంది. ఆ సాధనం కూడా దాని జ్ఞానమే. దాని జ్ఞానంతో దాన్ని అందుకోవలసి ఉంది. ఆత్మనా విందతే వీర్యమ్. |
వృషాహీ వృషభః విష్ణుః |
ఎలాగా ఆ అందుకోవటం, దాని అవరోహణ ముందు గమనించాలి. నామరూపాత్మకంగా తన తేజస్సును వర్షిస్తూ (వృష) దిగి వచ్చిందది (అహి) నామరూపాత్మకమైన దేహంగా |
Page 26