నామం | అంతరార్థము |
---|---|
సహస్రాక్షః సహస్రపాత్ |
విశ్వమంతా వేయి కాళ్ళు పెట్టుకొని సంచరిస్తున్నాడు. ఎక్కడ చూచినా తానే. ఏది చూచినా తానే. |
ఆవర్తనః నివృత్తాత్మా సంవృతః సంప్రమర్దనః |
విశ్వమంతా సంచరిస్తున్నదీ తానే. విశ్వం నుంచి వైదొలగి కూచున్నదీ తానే. ఆవర్తనమంటే తిరగటం, నివర్తనమంటే మానేయటం. విభూతిగా విశ్వం. స్వరూపంగా విష్ణువు, స్వరూపంలోనే సంవృతం గుప్తమయి ఉన్నది విభూతి. దీనిని బాగా మర్దనం చేసి స్వరూపాన్ని పట్టుకోమనే బోధిస్తున్నాడు. మనకు. |
అహస్సంవర్తకః వహ్నిః అనిలః ధరణీ ధరః |
అహస్సంటే కాలం. కాలాన్ని వర్తింపజేశాడు. సృష్టించాడు. సృష్టించిన కాలచక్రాన్ని వహిస్తున్నాడు. చివర కనిలః ఇల అంటే చలించటం. చలించకుండా దాన్ని తనలో కలుపు కొన్నాడు. ఆ కాలమన్నింటినీ ధరించినదైతే దాన్ని శక్తిరూపంగా ధరించి ధరణీధరుడయినాడు. |
సుప్రసాదః ప్రసన్నాత్మా |
నిరాకారం ఏకం గనుక సుప్రసన్నం, నిర్మలమైనదది. అది ఏదో గాదు. చైతన్యరూపమైన నైర్మల్యం గనుక ఆత్మ. |
విశ్వధృక్ విశ్వభుక్ విభుః |
విశ్వాన్నంతా అదుపులో పెట్టుకొని విశ్వాన్నంతా అనుభవిస్తూ విశ్వమంతా వివిధ రూపాలుగా వ్యాపించాడు. కనుక ఆ తత్త్వాన్ని గుర్తిస్తే సాధకుడు కూడా అలాగే అయిపోగలడు. |
సత్కర్తా సత్కృతః సాధుః |
కారణం. అసలాయన తన సత్తునే సద్విశేషంగా మార్చి చూపుతున్నాడు. మరలా ఈ విశేషాలను లయభావనతో చూస్తే సత్కృతుడే అవుతాడు. అప్పుడంతా సత్తే కాబట్టి సాధువే ఈ సృష్టి. అసాధువు కాదు. |
Page 25