అదే గాక దానికొక అద్భుతమైన శక్తి ఉందనే మాట మరచి పోతున్నారు. ఇదుగో ఆశక్తితో అది దేశ కాలాదులన్నీ సృష్టించు కోగలదు. గలదంటే అంతకు ముందు లేనిదాన్ని క్రొత్తగా తయారు చేస్తుందని గాదు. తానే తనపాటికి తానుంటూ క్రొత్త క్రొత్త వేషాలు వేసుకొని కనిపిస్తుంటుంది. తాను స్వరూపమైతే అవన్నీ దాని విభూతి. సువర్ణమూ దాని ఆభరణాలలాగా. ఆభరణాలు సువర్ణానికెలా వేరుగావో ఈ దేశకాల వస్తువులు కూడా దానికి వేరుగావు. వ్యక్తమైన జగత్తు దాని శక్తే. ఆ శక్తి దాని కాశ్రయమైన శివమే. అప్పుడే అది పురుష అవుతుంది. అప్పటికిదీ అదీ ఒకటే. ఇది దాని విభూతి. అది దీని స్వరూపం. ఇదంతా అదేనని గుర్తించటానికే అది ఇలా దిగి వచ్చిందని కల్పించి చెప్పటంలో ఉన్న ఆంతర్యం. అప్పుడే దీని నంత కంతకూ ఆ స్వరూపంలో కలుపుకొంటూ క్రింది భూమిక నుంచి పయి భూమికకు ప్రయాణం చేస్తుంది మన బుద్ధి. ఇదే సాధన అధ్యాత్మ రంగంలో.
అందుకోసమే ఇప్పుడు నిరుపాధికమైన ఆ పురుష స్వరూపాన్నే మన ప్రతిపత్తి సౌకర్యం కోసం సోపాధికంగా వర్ణిస్తూ పోతున్నది పురుష సూక్తం. నారాయణ సూక్తమని కూడా పేరు దీనికి. నరుల కయన మేదో అది నారాయణ. నరులంటే ఇటు జీవుడైనా కావచ్చు. అటు జగత్తయినా కావచ్చు. వీటి సమూహమే నార. నారమే అయన మంటే
Page 59
