దానిమీద బ్రతకవలసిన అగత్యం దేనికి. అయినా అలా బ్రతుకుతున్నదంటే దానికి వేరుగా లేదన్న మాట అప్పటికి. వేరు గాకపోతే దాని నాధారం చేసుకోటమేమిటి. బ్రతకటమేమిటి. అదే చిత్రమైతే దానికన్నా చిత్రమిది. అందుకే చిత్ర విచిత్రమని పేర్కొనటం. మాయ అంటే ఏమిటను కొన్నారు. అఘటన ఘటనా పటీయసీ మాయా. ఏది సంభవం కాదో దాన్ని సంభవం చేసి చూపటమే దాని ఉద్యోగం. లేకుంటే ఆకాశంలో నలుపున్న దనేనా. వట్టి ఖాళీ గదా నల్ల ని రంగెలా వచ్చింది. అసంభవం. అయినా మనకండ్ల కా రంగలా కనిపిస్తున్నదంటే అసంభవమని ఎలా అనగలం. నహి దృష్టే అనుపపన్నం నామ అని భగవత్పాదుల సూక్తి. ఒక ప్రక్క కంటికి కనిపిస్తుంటే ఇది ఎలా చెల్లుతుందనే ప్రశ్నే లేదట. అలాంటిదే ఇప్పుడీ జగద్వ్యవహారం.
పతిం విశ్వస్యాత్మేశ్వరగ్ం శాశ్వతం శివ మచ్యుతమ్
అయితే ఒక్క మాట. అదే అది గానూ ఉండవచ్చు. ఇది గానూ భాసించవచ్చు. రెండూ అదే గనుక ఏది పట్టుకొంటే నేమని మాత్రం మనం బోల్తా పడరాదు. ఎందుకంటే ఇది పతిగాదీ విశ్వం. పశువు. పాశానికి కట్టుపడి ఉండేదేదో అది పశువు. జీవజగత్తులు రెండూ అలాంటివే. నామరూప క్రియలే పాశాలు. వాటిచేత కట్టుపడని జీవుడు లేడు. జగత్తు లేదు. పోతే అలా బందీ కాని దొక్క శుద్ధ చైతన్యమే. కారణం. దానికి నామరూపాదుల నిర్బంధం లేదు.
Page 130
