అలా చూపే ఆ పదార్ధమే ఈ ప్రపంచం. కనుకనే ఇది అనిత్యం. అది నిత్యమని చెప్పటం. అంటే ఏమన్న మాట. నిత్య మొకటి అనిత్య మొకటి రెండున్నాయని గాదు పదార్ధాలు. ఉన్నదొకే ఒక పదార్ధం. అదే ఒక భాగమెప్పుడూ మారకుండా నిత్యంగా నిలిచి ఉంటే మరొక భాగంలో అదే రకరకాలుగా మారుతూ అనిత్యమని పించుకొంటున్నది. సముద్ర దృష్టాంతం విమర్శించి చూస్తే తెలిసిపోతుంది. జల మనేది ఒకే పదార్ధం. అదే జలంగా నిశ్చలం. రాకపోకలు లేవు దానికి. అదే తరంగ బుద్బుదాదులగా చూస్తే చంచలం. రాకపోకలక్కడే గదా చూస్తున్నాము మనం. ఇప్పుడీ దృష్టాంతమే ఇంత చిత్రంగా ఉంటే దార్ఘాంతికమైన ఆ తత్త్వమింకా ఎంత చిత్రాతి చిత్రమో కొంచె మాలోచించండి.
విశ్వమే వేదగం పురుష స్తద్విశ్వ ముపజీవతి
ఈ చిత్రంలోనే మరొక చిత్రమేమంటే ఈ విశ్వమంతా ఆ పురుషుడే. పూర్ణత్వమే ఇక్కడ పురుష అనే మాట కర్థం. ప్రపంచమంతా పూర్ణమైన ఆ చైతన్యమే నని గదా చెప్పాము. చైతన్యమే అయి కూడా దానికి భిన్నంగా ఏదో తాను స్వతంత్రంగా తన పాటికి తానున్నట్లు కనిపిస్తూ మరలా దాని నాధారం చేసుకొనే బ్రతుకుతుంటుంది. దానికి వేరుగా ఉన్నప్పుడు తనపాటికి తానే బ్రతకవచ్చు గదా.
Page 129
