నారములంటే జీవుల సమూహం. అటు పాంచ భౌతికమైన జగత్తూ ఇటు పంచ కోశాత్మకమైన జీవులూ ఇద్దరూ కలిసి వచ్చారీ మాటలో. ఇలాటి నారములకు ఏది అయనమో అధిష్ఠానమో ఆశ్రయమో అది నారాయణ. అంటే జీవజగత్తులు రెండూ దేని ఆభాసో అది ఆ పరమాత్మ తత్త్వం. అదే ఈ విశ్వమంతా అంటున్నాడు. అంటే నీవు విశ్వమని చూస్తున్న దేదీ స్వతంత్రంగా ఒక పదార్థమంటూ లేదు నిజానికి. ఇది ఆ నారాయణ తత్త్వమే ఇలా విశ్వరూపంగా మనకు భాసిస్తున్నది. దాని రూపమే ఇది. సువర్ణ రూపమే కాసుల దండ అయినట్టు. దాని రూపమెప్పుడయిందో దాని కన్నా అది ఎప్పుడూ అన్యంగా ఉండలేదు.
అయితే ఒక చిన్న సూక్ష్మముంది ఇక్కడ. అదేమిటో చెబుతున్నాడు. అక్షరం పరమం పదం. అది మాత్రం అక్షరమూ పరమమైన స్థానం. ఇది కాదు. క్షరం కానిదేదో అది అక్షరం. క్షరమంటే నశించేది. ఎప్పుడూ వస్తూ పోతూ ఉండేది. నిలకడ లేనిది. అలాటి దీ ప్రపంచం. ఇది దాని రూపమే అయినా దాని తత్త్వం కాదు. రూపం చలిస్తుంది. మారుతుంది. ఉంటుంది. పోతుంది. స్వరూపం మాత్ర మలా మారదు. ఎప్పుడూ అలాగే నిలిచి ఉంటుంది. అలా నిలకడగా ఉన్న దాని నాధారం చేసుకొని దానివల్ల ఏర్పడే నామరూపాలు మాత్రం అనుక్షణమూ మారుతూ పోతుంటాయి.
Page 127
