ఆ మాటకు వస్తే మనమెక్కడ ఉన్నాము. మనకు శిరోనేత్రాది ఇంద్రియా లెక్కడ ఉన్నాయి. ఉన్నది వాస్తవంలో ఆ చైతన్యమే గదా. అది పరిపూర్ణమైన చైతన్యమై నప్పుడిక మనబోటి ప్రాణులు ఉండటాని కవకాశమే లేదు.
అయితే మనమంతా ఎవరం. ఎక్కడి నుంచి వచ్చాము. ఆ కీట బ్రహ్మ జననీ అన్నట్టు ఆ చైతన్య శక్తి కన్నా సంతానమే మనం. అంటే అర్థం. దాని వివర్తమే దాని ఆ భాసే. అదే నిర్గుణంగా ఉంటూనే సగుణంగా ఇన్ని రూపాలలో భాసిస్తున్నది. దాని ఆ భాషే ఇప్పుడీ మనమూ మన అవయవాలూ. ఇవి దానివే గాని మనవి గావు. మన మొకళ్ళ ముంటే గదా మనవి కావటానికి. దానికి వేరుగా మనమే లేనప్పుడివి మనవెలా అవుతాయీ ఉపాధులు. పరిశేషంగా దానివే కావాలి. అప్పటి కేమన్న మాట. అదే స్వరూప స్థితిలో నేత్ర శ్రోత్రాదు లేవీ లేని శుద్ధ చైతన్యమైతే విభూతి దశలో వేలకు వేల నేత్ర శ్రోత్రాదుల ఆకారాలు ధరించినట్టు భాసిస్తుంటుంది. అదే ఈ జీవకోటి. ఒకే తత్త్వం నిరాకారంగా సాకారంగా నిరుపాధికంగా సోపాధికంగా కూడా అభినయిస్తున్న దని అర్థం చేసుకోవాలి మనం.
విశ్వం నారాయణం దేవం - కనుకనే ఈ ప్రపంచమంతా ఏదో - గాదు. నారాయణ స్వరూపమే. నారములంటే పంచభూతాలు
Page 126
