ముందునుంచే తదాకార వృత్తి ఉంటే క్రొత్తగా దాన్ని మనకు శాస్త్రం బోధించటం దేనికి. ఆ బోధ కోసం మనం తాపత్రయ పడటం దేనికి. దానికి నోచుకోకనే గదా దాన్ని సంపాదించటం కోస మింత ఉబలాటం. మరి అది ఎలా ఏర్పడుతుందా బ్రహ్మాకార వృత్తి. ఏది దానికి దోహదం చేస్తుందని ప్రశ్న. సమాధాన మిస్తున్నది చూడండి మంత్రం.
రుచం బ్రాహ్మం జనయంతః - దేవా అగ్రే తదబ్రువన్ - య సైవం బ్రాహ్మణో విద్వాన్ - తస్యదేవా అసన్ వశే-
బ్రహ్మమంటే పరినిష్ఠితమైన పదార్థం గాని తద్విషయమైన జ్ఞానమలా పరినిష్పన్నం కాదు. నిష్పన్నం చేసుకోవాలది. చేసుకొంటే అది అంతకంతకు విస్తరించి బ్రహ్మతత్త్వాన్ని మన అనుభవానికి తెచ్చి చివరకందులోనే లీనమయి అఖండమైన అనుభూతి నిస్తుంది సాధకుడికి. ఒక సంకేతం లాంటిదది. సంకేతం సత్యాన్ని చూపటానికే ఉంటుంది. చూపి మనమది అందుకొన్న తరువాత సంకేతాని కస్తిత్వం లేదు. ఇది కూడా మానవుడి బుద్ధితో పాటు సత్యంతో ఏకం గాక తప్పదు.
పోతే ఇప్పుడలాటి జ్ఞానవృత్తి జనకమైన సామగ్రి ఏమిటి. అది ఎక్కడ ఉంది. దేవాః మన బుద్ధి వృత్తులే అవి.
Page 112
