అప్పుడు చూపలేదు. కారణం మనం దానికి దూరంగా ఉన్నాము. కాబట్టి మన దగ్గరికి రావాలి. అలా వచ్చి మనకు దూరంగా ఉన్న దాన్ని దగ్గరికి తెచ్చి చూపాలి. ఆ వచ్చినప్పుడది లక్ష్మి అవుతుంది. దూరంగా ఉంటే శ్రీ. దగ్గరికి వస్తే లక్ష్మి. దగ్గరికి వచ్చినట్టేమిటి దాఖలా. అదే ఈ నామరూపాత్మకమైన ప్రపంచం. ఇది పరమాత్మ తాలూకు విభూతి. విభూతే గదా లక్ష్మి. ఈ విభూతే ఆ విభువును చూపే లక్ష్మి. తద్ద్వారా మన బుద్ధుల నక్కడ చేరిస్తే అప్పుడదే శ్రీ.
లక్ష్మి ఎంత చూపేదైనా నీకా మూలతత్త్వాన్ని అందుకొందామనే దీక్ష లేకపోతే చూపదు. నీ దృష్టిని బట్టి నీకది ఆలంబన మవుతుంది. నీ కైహికమైన కోరికలుంటే అది నీకు వరలక్ష్మి అవుతుంది. అందులో సిద్ధి కావాలంటే సిద్ధి లక్ష్మి అవుతుంది. జయం కావాలంటే జయలక్ష్మి అవుతుంది. విద్యలన్నీ సాధించాలని కోరితే సరస్వతి అవుతుంది. ధనధాన్యాది భోగాలు కావాలంటే శ్రీలక్ష్మి అవుతుంది. ఈ శ్రీ ఆ శ్రీ కాదు. ఐహికమైన సంపద. పోతే ఇవన్నీ కావని త్రోసి పుచ్చి కేవల మాముష్మికమైన మోక్షమే కావాలని ముముక్షువువై సేవిస్తే అది నీకప్పుడు మోక్షలక్ష్మి అయి నీవు కోరిన మోక్ష పదవినే అందిస్తుంది. అప్పుడది అసలైన శ్రీ. అందుకే సిద్ధి లక్ష్మి దగ్గరి నుంచీ మోక్షలక్ష్మి వరకూ అన్ని లక్ష్ములను ఏకరువు పెడుతున్నది శ్రీ సూక్తం.
Page 11
