పోతే ఇక సాయం సంధ్యా మంత్రం. ఇది ప్రాతస్సంధ్యా మంత్రం లాంటిదే. అదీ ఇదీ చాలావరకూ ఒకటే. కొంచెమే తేడా. అక్కడ సూర్యశ్చ అనే దాని బదులిక్కడ అగ్నిశ్చ అని పేర్కొంటే చాలు. ఎందుకంటే పగలంతా సూర్యుడు ప్రకాశిస్తుంటాడు. రాత్రి కాలం కనపడడు. ఉంటాడు గాని మరుగు పడి ఉంటాడు. అప్పుడు మనకు కనపడే సూర్యుడు అగ్ని. దినాంతే నిహితం తేజ స్సవిత్రేవ హు తాశనః అని మాట. సాయం కాలం సూర్యుడు తన తేజస్సు నగ్నిలో నిక్షిప్తం చేసి తాను అస్తమిస్తాడు. నా వంతయింది ఇక నీవే ఈ లోకానికి వెలుగు నివ్వమన్నట్టు. అవే మనం వెలిగించే దీపాలు. విద్యుద్దీపాలు వగైరా. అవన్నీ అగ్ని రూపాలే. అది సౌర ప్రకాశ రూపాంతరమే.
అగ్నిశ్చ మా మన్యుశ్చ మన్యుపతయశ్చ - మన్యుకృతేభ్యః పాపేభ్యో రక్షంతామ్ - యదహ్నా పాపమకార్షమ్ అహస్తదవలుంపతు -
మనో వాగాదులైన ఇంద్రియాలతో అక్కడ రాత్రి కాలం చేసిన పాపకర్మలైతే ఇక్కడ అహః కాలంలో చేసినవి. అక్కడ రాత్య్ర్యధి దేవత వాటిని పోగొట్టాలని భావిస్తే ఇక్కడ అహరభిమాని దేవత పోగొట్టాలని భావన. సత్యేజ్యోతిషి జుహోమి స్వాహా.
Page 54
