అదే చెబుతున్నాడు పురుష అని. పూర్ణ త్వాత్పురుషః - పూర్ణత్వమే పురుష అంటే. పూర్ణ మెప్పుడవుతుంది. రెండు ఖండాలూ కలిసి ఏకమైతే. నామరూపాలు రెండూ దేనిలో చేరిపోతాయో అది పురుష. అఖండమైన చైతన్యం. కనుకనే ఇప్పుడర్థమవుతుంది. నామరూప యోర్నిర్పహితా తే యదంతరా తద్భహ్మ అనే ఉపనిషద్వాక్యం. నామ రూపాలనేది మోస్తున్నదో నామరూపాలలో ఏది మరలా చేరి వాటి చేత మోయ బడుతున్నవో అదట బ్రహ్మం. మోసేది మోయబడేది రెండూ ఒకటే అప్పుడేమిటర్ధం. ఆధారా ధేయాలు రెండూ బ్రహ్మమే మరేదీ లేదనే గదా. అందుకే శాశ్వతే. నామరూపాలలాగా ఎప్పటికప్పుడు వస్తూ పోయేది కాదు. శాశ్వతమైనది. ఎప్పటికీ నిలిచి ఉంటుంది. కాలం దాన్ని ఏమీ చేయలేదు. కాలాన్నే ధరించి ఉంటుందది సహస్ర కోటీ యుగ ధారిణే నమః - కోటాను కోట్లు యుగాలు గడిచినా వాటినది గడుపుతుందే గాని వాటివల్ల గడచిపోయేది కాదు. దీన్నిబట్టి ఏమర్ధమయింది సారాంశం. నామ రూప క్రియలు మూడూ పరమాత్మ స్పష్టేనని - అవి పరమాత్మకు అన్యంగా లేవని - అదే ఇన్ని రూపాలుగా అభివ్యక్త మవుతున్నదని గదా. అలాంటి దాన్ని ఆశ్రయించి స్వానుభవానికి తెచ్చుకోవాలంటే నమః దానికి అధీనమయి పోవటమే మార్గం.
Page 132
