కనుక ఆ వాసుదేవ తత్త్వం విష్ణువై మన బుద్ధి నందులోకి ప్రచోదన మంటే ప్రేరణ చేయాలి. చేసి దాన్ని మరలా మన బుద్ధిలోకి ప్రేరణ చేయాలి. అలా చేస్తే అంతకు ముందున్న విజాతీయ భావాలన్నీ బయటికి ప్రచోదన మయి సజాతీయమైన ఈ సచ్చిద్భావన లోనికి ప్రచోదన మవుతుంది. ఇంత ఉంది ఈ మూడింటిలో మర్మం.
అయితే ఏమిటది ఎలా సాధించాలని అడిగితే చెబుతున్నాడు. యాగ్ం సదా సర్వాభూతాని చరాణి స్థాన రాణి చ సాయం ప్రాతర్న మస్యంతి - సామా సంధ్యా అభిరక్షతు. సంధ్యా దేవి ఎప్పుడూ తన్ను సేవించే నన్ను రక్షించు గాక. ఎవరా సంధ్య. ఎలా రక్షించాలంటారు. సంధ్య అంటే కాలం. కాలమంటే కదలిక. దానికెప్పుడూ అధీనమయ్యే ఉన్నది మన బ్రతుకు. మనమే గాదు. చరాణి స్థావరాణి చ చరా చర పదార్ధాలన్నీ దాని వశంలోనే ఉన్నాయి. ప్రతి ఒక్కటీ అది ప్రాణమున్నదే కావచ్చు. లేనిదే కావచ్చు. నిరంతరమూ చలిస్తూనే గదా ఉంటుంది. జడ పదార్ధమెలా చలిస్తుందనే ప్రశ్న లేదు. అదీ కొంతకు కొంత మార్పు చెందుతూ చివరకు ఎప్పటికో ఒకప్పటికి నశించేదే. చేతనం మాట ఇక చెప్పనే అక్కర లేదు. పుట్టటమూ పెరగటమూ పోవటమూ చలనమే. మార్పే. అదే కాలమనే మాట కర్ధం. సాయం ప్రాతర్నమస్యంతి ఉదయాస్తమయాలూ దానికే అన్నీ నమస్కరిస్తున్నాయి. నమస్కరిస్తున్నాయంటే కాలానికే సమస్త భూతాలూ తల వంచి దాని కధీనమై బ్రతుకు సాగిస్తున్నాయని భావం.
Page 122
