ఎలాగని అడుగుతారేమో. బ్రహ్మమనేది నిరుపాధికమైతే నామరూప రహితం. నిష్క్రియం. అదే సోపాధికమైతే నామరూపాత్మకం. సక్రియం. ఒకటి స్వరూపం. మరొకటి దాని విభూతి. స్వరూప మెప్పుడూ అవ్యక్తంగా ఉండిపోతుంది. విభూతి ఎప్పుడూ నామరూప క్రియాత్మకంగా వ్యక్తమయి కనిపిస్తుంటుంది. అదే ఈ ప్రపంచం - దీనితో వ్యవహరించే వ్యష్టి చైతన్యం జీవుడు. సమష్టి చైతన్యం దేవత. జీవులనేక రూపాలుగా ఉన్నట్టే ఆ దేవతలు కూడా అనేక రూపాలు. వారి శరీరాలు భూతమైతే వాటి నధిష్ఠించిన చైతన్య ఖండాలకు దేవతలని పేరు.
వారిలో ఒక దేవత ఈ సూర్యుడు. దాని మండలం శరీరమైతే దాని కధిపతి సూర్యుడనే దేవత. ఇప్పుడీ సూర్యుడు మనకేదైనా మంచీ చెడ్డా చేస్తున్నాడు చెందుతున్నాడంటే ఆయన గాదు చేయటం. ఆ ఉపాధి ద్వారా నిరుపాధికమైన పరమాత్మే అలా ప్రవర్తిస్తున్నాడని ఆ పరమాత్మే మన వ్యష్టి చైతన్య రూపంగా దాన్ని అందుకొంటున్నాడని అర్థం చేసుకోవాలి మనం. ఎలా ప్రవర్తిస్తున్నాడాయన. ఉదయం మధ్యాహ్నం సాయంత్రం మూడు కాలాల్లో మూడు రూపాలు ధరించి వస్తుంటాడు మన దగ్గరికి. అందులో కనపడని రూపం రాత్రి కాలం. కంటికి కనపడడే గాని అవ్యక్తంగా తన స్వస్వరూపంలో తానుంటాడు. దాన్ని దర్శించాలంటే వరుణ పాశబద్దులమైన మనకు చేతగాదు.
Page 107
