అయితే మరి ఎలా చూస్తే జ్ఞానమవుతుంది. ఏది బ్రహ్మమో అది ఈ అర్పణాదు లనిగాక - ఈ అర్పణాదులుగా ఏవి కనిపిస్తున్నవో అవి వాస్తవానికి బ్రహ్మమేనని చూడాలి. అప్పుడు బ్రహ్మ మర్పణాదులుగా గాక అర్పణాదులు బ్రహ్మాకారంగా దర్శనమిస్తాయి. ఇది ఎలాంటిదంటే ఈ కనిపించేది రజతం కాదు - శుక్తికేనని చూడటంలాంటిది. దానివల్ల రజతమనే భ్రాంతి తొలగిపోయి శుక్తిక అనే వాస్తవం బయట పడుతుంది. వస్తువనేది ఎప్పుడూ ఏకం. దాన్ని మరచి చూచే బ్రాంతులనేకం. ఒక రజ్ఞవును మరిచి చూదామంటే అది సర్పం కావచ్చు. దండంగావచ్చు. ధారగావచ్చు. వీటికే వికల్పాలని పేరు. ఈ వికల్పాల వల్లనే సంసారం. అదే సుఖ దుఃఖాలకు మూలం.
ప్రస్తుత మీ నామరూపాది ప్రపంచ మంతా ఆత్మ రూపమైన బ్రహ్మతత్త్వాన్ని విస్మరించటంవల్ల ఏర్పడ్డ వికల్పమే. ఇది ఇలా ఉన్నంత వరకూ మనకు క్షేమం లేదు. కాబట్టి బ్రహ్మమే ఇది అనే దృష్టితో చూడటం పనికిరాదు. అలా చూస్తే ఇది లయం కాదు. ఇంకా గట్టి పడుతుంది. లయం చేసుకోవాలంటే ఇదంతా ఆ బ్రహ్మమే - అంతకన్నా విలక్షణం కాదని దర్శించాలి. అప్పుడిది ప్రవిలయమై దీని బదులా బ్రహ్మ చైతన్యమే దృఢపడుతుంది. అంటే సవికల్పమైన దృష్టిపోయి సాధకుడికి కేవల నిర్వకల్ప దృష్టి నిలిచి ఉంటుంది. అదే జ్ఞానం. దాన్ని నిరం తరం నిలుపుకోటమే యజ్ఞం. పూర్ణజ్ఞానులంతా ఇలాంటి జ్ఞాన యజ్ఞమే చేస్తుం టారు. వారు జీవితసంలోచేసే ప్రతి కర్మా ఈ యజ్ఞ కుండంలో పడి భస్మం కావలసిందే తప్పదు.
88
తద్విద్ధి ప్రణి పాతేన - పరి ప్రశ్నేన సేవయా
ఉపదేక్ష్యంతి తే జ్ఞానం- జ్ఞానిన స్తత్త్వ దర్శినః 4-34
అయితే ఈ జ్ఞానం మనకెలా లభిస్తుంది- ఎవరు బోధిస్తారు దీన్ని మనకు - అని ప్రశ్న. అది జ్ఞానులైన మహాత్ములు దగ్గర మాత్రమే దొరికే ధనం. వారు మనకు దానిని ప్రసాదిస్తారు. అయితే ఊరక ఉట్రవడియంగా ప్రసాదించరు. దాన్ని. మొదట మనమే పోయి వారికి ప్రణిపాతం చేయాలి. ప్రణిపాత మంటే కాళ్ళ మీద పడటం మాత్రమేగాదు. సవినయంగా వారిని ప్రాధేయపడటం.
Page 99
