40
అంత వత్తు ఫలం తేషాం తద్ భవత్యల్ప మేధసాం
దేవాన్ దేవ యజో యాంతి - మద్భక్తా యాంతి మామపి 7-23
అయితే ఈ దేవతలు మనకు ప్రసాదించా లనుకొనే ఫలితం మాత్రం చాలా పరిమితమైంది. అది ఎంతో కాలం మానవుడి అనుభవానికి వచ్చేది కాదు. ఎప్పుడో ఒకప్పుడు అంతరించేదే. కారణం ఆ ఉపాసకు డఖండమైన చైతన్యాన్ని కాకుండా పరిచ్ఛిన్న మైన Limitted మూర్తినే పట్టుకొని కూచున్నాడు. పరిచ్ఛిన మైనది ఇచ్చే ఫలం మాత్రం పరిచ్ఛన్నం కాక పరిపూర్ణ మెలా అవుతుంది.
బుద్ధి బలం తక్కువగా ఉన్న వాళ్ళే ఇలాంటి కోరికలు కోరుతుంటారు. కోరికల కనుగుణంగా ఆయా చిల్లర దేవతలను ఆరాధిస్తూ ఉంటారు. అదే బుద్ధి బాగా వికసించిన సాధకుడైతే క్షుద్ర దేవతో పాసనలతో జీవితం వ్యర్ధం చేసుకోడు. అఖండమైన తత్త్వ మేదో దానినే అర్థం చేసు కొనెందుకు ప్రయత్ని స్తాడు. అది ఇక జ్ఞానమే గాని ఉపాసన కాదు.
41
అవ్యక్తం వ్యక్తి మాపన్నం- మన్యంతే మా మబుద్ధయః
వరం భావ మజానంతో మమావ్యయ మనుత్తమం 7-14
అసలు పరతత్త్వ మనేది ఒకటి ఉండగా దానిని త్రోసి పుచ్చి ఆయా క్షుద్ర దేవతల నుపాసించే అగత్య మేమి వచ్చిందని ప్రశ్న. అందుకు కారణం ఒక్కటే. పరతత్త్వ మెప్పుడూ మనకు వ్యక్తం కాదు. నామ రూప క్రియా శూన్య మది. అలాంటి దెప్పుడూ ఇంద్రియాలకు ప్రత్యక్ష మయ్యేది కాదు. అంతరింద్రియ మైన మనస్సు చేతనే గ్రహించవలసి వుంటుంది, అదీ సంస్కృతమైన Refined or Cultivated మనస్సయితేనే.
అలాంటి సంస్కార వంతమైన బుద్ధి లేని వారంతా ఇక ప్రాకృతులే Uncul- tured వారు. దానిని కూడా ప్రాకృతమైన బుద్ధి తోనే పట్టుకోవాలని చూస్తారు. అది వ్యక్తం కాకపోయినా వ్యక్తమైన స్థాయికి దించటానికే ప్రయత్నిస్తారు. ఆ ప్రయత్న ఫలితమే ఇన్ని దేవతా మూర్తులూ ఇన్ని ఉపాసనలూ లోకంలో తత్త్వా నికి నామరూపాలు లేవు. ఈ దేవతలకో నామ రూపాదులున్నాయి. కాబట్టి మనసు వాటి మీద నిలవటం సులభమని ఉపాసకుని అభిప్రాయం.
Page 53
