సర్వవ్యాపకమైన తన శక్తినే తనకధిష్ఠానంగా Basis చేసుకొంటాడు. అంటే అర్థం. సద్రూపంగా వ్యాపించిన తన శక్తిని తాను చిద్రూపంగా వ్యాపించి సచ్చిద్రూపంగా తన పాటికి తానే ఉండిపోతాడు.
కింతు కాల పరీణామో ద్రష్టవ్య స్సాధు పశ్యతా
ధర్మశ్చార్ధశ్చ కామశ్చ కాలక్రమ సమాహితాః - 33
అలా ఉండిపోతాడంటే కదలిక మెదలిక లేకుండా ఒక జడ పదార్థంలాగా నిలబడిపోతాడని కాదు మరలా. కేవల సద్రూపుడే గాదు చిద్రూపుడు కూడా. Not only existant but conscious of its existance.నిశ్శేష్టంగా ఎలా ఉంటాడు. అన్నింటినీ గమనించే ప్రజ్ఞ కూడా ఉండి తీరుతుంది. ప్రజ్ఞానం బ్రహ్మ అని గదా శాస్త్ర వచనం. అయితే ఆ ప్రజ్ఞ తనలో ఏది జరుగుతున్నా దానికి సాక్షిభూతమే Spectator గాని కర్తృ భోక్తృ రూపం కాదు. కనుక జీవుడిలాగా బద్ధం కాదు. నిత్యముక్తం. Forms and Functions తగులుకోకుండా వాటిని ఉదాసీనంగా చూస్తూ ఉంటుంది.
ఏమిటది చూచే వ్యవహార మంటావా, కాలపరిణామః తన క్రియాశక్తి ఎలా ఎలా మారుతూ చేస్తూ ఉంటుందో తాను మారకుండా ఆ మార్పులన్నిటినీ గమనిస్తుంటుంది. గమనిస్తుందని చెప్పానంటే అది ఎక్కడ ఉంది. మానవుడే తన నిజస్వరూపాన్ని ఎప్పుడు గుర్తిస్తాడో అప్పుడు తానే అది అయి అలా తన మాయాశక్తి విలాసాన్ని గమనిస్తుంటాడని భావం.
Page 67
