Index

  అది అసద్రూపమైన ఈ నామరూప ప్రపంచాని కంతా సాక్షిభూతమైన ఆత్మ చైతన్యమేనని గదా శాస్త్రం ఘోషిస్తున్నది. అది కూడా ఏదోగాదు మన స్వరూపమే ఆయె. అలాంటప్పుడు బుద్ధి జీవులైన మానవులది గుర్తించి తరించాలిగాని పశుపక్ష్యాదులలాగా కాల ప్రవాహంలో పడిపోయి ఏమి సుఖం.

హృష్యం తృతుముఖం దృష్ట్వా నవం నవ మిహాగతం
ఋతూనాం పరివర్తేన ప్రాణినాం ప్రాణ సంక్షయః - 12

  అయినా బుద్ధి లేదీ మానవులకు. బుద్ధి ఉండి కూడా బుద్ధిహీనులే. కళ్లున్నా చూపులేని వాడెలా గుడ్డివాడో అలాగే బుద్ధి అనే పదార్ధముండి కూడా సరిగా పని చేయకపోతే బుద్ధిహీనుడే మానవుడు. అదేమంటే జంతువుల లాగే వీడూ ఏ ఋతువు కాఋతువు వస్తూ పోతుంటే మురిసిపోతుంటాడు. హృష్యంతి ఋతుముఖం దృష్ట్వా. వసంతం పోయి వర్ష ఋతువు వర్షర్తువు పోయి హేమంత ఋతువూ అంటే ఎండలు పోయి వానలు వానలు పోయి చలి కాలమూ - ఎప్పటికప్పుడు పాతదానితో విసుగెత్తిపోయి క్రొత్తది కావాలని కోరుకొంటుంటాడు. నవం నవ మిహా గతమంటే అదే అర్ధం. ప్రాతొక రోత క్రొర్తొక వింత అన్నారు. అది జంతువుల కెలాగో మనషులకూ అలాగే ఉత్సాహదాయకం. నవ నవోన్మేషంగా మారి కనపడాలి ప్రకృతి.

Page 40