అదేదోగాదు ఆత్మాన మనుశోచ నీ అసలైన ఆత్మ స్వరూపమేదో దాన్ని పట్టుకొని యావజ్జీవమూ దాని ఆలోచన పెట్టుకో. అదే నిన్ను మృత్యుముఖంలో పడకుండా తప్పిస్తుంది. అలాటి ఆత్మాకార వృత్తి వదిలేసి కిమన్యమను శోచసి అనవసరంగా ఎందుకీ అన్యమైన చింత నీకు. అదేమి నిన్నుద్ధరిస్తుందా పెడుతుందా. హరిస్తుంది నీ జీవితాన్ని అప్పుడు నీవెక్కడ ఉన్నా పోయేవాడివే. ఏమి చేస్తున్నా పోయేవాడివే. ఆత్మ ఒక్కటే ఎప్పటికీ ఉండేది. అది నీ స్వరూపమని గుర్తిస్తే ఎప్పటికీ పోవు నీవు. కూటస్థంగా నిలిచి ఉంటావని గొప్ప ఆధ్యాత్మికమైన సందేశ మిందులో ధ్వనిస్తున్నది. ఎటు వచ్చి దీనిమీద విరక్తి చెంది దాని నభ్యసిస్తూ పోవాలి. అదీ మనం చేయవలసిన ఏకైక సాధన. చూడబోతే ఇది కూడా ఉద్ధరే దాత్మనాత్మాన' మనే గీతా శ్లోకానికి మార్గదర్శి అని తోస్తున్నది.
స హైవ మృత్యుర్ధ్వజతి -
సహ మృత్యుర్నిషీదతి
గత్వా సుదూర మధ్వానం -
సహ మృత్యుర్నివర్తతే - 9
అసలు మృత్యువెప్పుడో అవసానంలో సంప్రాప్త మవుతుంది. అంతవరకు మనం బ్రతుకుతూ ఉంటాము గదా అని గాదు మనం భావించ వలసింది. అది కేవలమొక అపోహ ఎప్పుడూ అది వెంటాడుతూనే ఉంది మనలను. మృత్యుముఖంలోనే ఉన్నాడు మానవుడెప్పుడూ. ప్రతిక్షణమూ జీవిత మనుకొంటే జీవితం మరణమంటే మరణం. మరణం ప్రకృతి శ్శరీరిణాం వికృతి ర్జీవిత ముచ్యతే అన్నాడు మహాకవి కాళిదాసు.
Page 32
