ఎంచేత. ఏ భూమిలో నుంచి వృక్షరూపంగా పైకి వచ్చిందో ఆ విత్తనం - ఫలరూపంగా అదే మారి అదే మరలా బీజరూపంగా నేలలో కలిసిపోతున్నది. అలాగే ఏ పరమాత్మ చైతన్యమిలా ఈ శరీరాన్ని సృష్టించుకొని ఇందులో తానే స్వయంగా వచ్చి ప్రవేశించిందో మరలా తన నిజస్వరూపమేదో గుర్తించి ఆ పరిపాకంతో మరలా ఆ విశ్వచైతన్యంతోనే ఏకమైపోతుంది. కనుక పైకి మరణమైనా వాస్తవంలో అది అమరమే. ఆ ఫలానికక్కడ పతనమైనా ఎలా పతనంకాదో ఇక్కడా ఈ జీవుడికి మరణమైనా అది మరణం కాదు. జీవితమే.
యధాగారం దృఢస్థూణం -
జీర్ణం భూత్వా 2 వసీదతి
తధైవ సీదంతి నరా -
జరామృత్యు వశం గతాః - 5
అలాంటి స్థాయికెదుగ లేనంత వరకూ ఆ సౌభాగ్యానికి నోచుకోలేడు మానవుడు. అప్పుడా మానవుడు నరుడే. నారాయణుడు కాడు. 'ఆపోనారా ఇతిప్రోక్తా నారా వై నరసూనవః' అని నర శబ్దానికి నిర్వచనం చెప్పారు. పంచభూతాలతో కూడిన ఈ శరీరమే నేనని దీనితో తాదాత్మ్యం చెందిన జీవ చైతన్యమే నర అనే మాట కర్థం. శరీరమనేది ఉపాధి Medium చైతన్యానికి. ఉపాధి సాకారం. చైతన్యం నిరాకారం. నిరాకారమైనా ఆకాశంలాగా నేననే స్ఫురణ లేనిది కాదు. కాబట్టి ఆకాశంలాగా అనాత్మ Object కాదు. ఆత్మ స్వరూపం Subject. అది స్వతః ప్రమాణం Self Evident గనుక ఎప్పుడూ స్వతస్సిద్ధమైన Self existant తత్త్వం. అంచేత దానికి జనన మరణాలు లేవు.
Page 23
