ఆత్మసంయమ యోగము
భగవద్గీత 
వాడికిది అనుకూలమిది ప్రతికూలమనే విషమ దృష్టి ఎలా ఉంటుంది. తుల్య నిందా స్తుతిః ఒకరు నిందించినా స్తుతించినా అది నిందగా స్తుతిగా చూడడు. ఆత్మ చైతన్యంగానే చూస్తాడు. చైతన్యమాడే నాటకంగా దర్శిస్తాడు. మనోవాక్కాయాలకు పనిపెట్టకుండా సాక్షిగా చూస్తుంటాడు కాబట్టి మౌని వాడు. మౌనమంటే ఎలాటి ప్రవృత్తి లేకపోవటం. హానోపాదానా లుంటేనే ప్రవృత్తి. అనుకూల ప్రతికూల భేదముంటేనే హానోపాదానాలు. ద్వంద్వాలే గోచరించ నప్పుడిక వాటి చింత ఏముంది. లేకుంటే ఉదాసీనతే. అదే మౌనం.
అయితే ప్రవృత్తే లేదన్నారే జ్ఞానికి. శరీరమనే ఉపాధి ఒకటుంది గదా. అది ఉన్నంత వరకూ జీవన మనేది సాగాలి గదా. దానికేమిటి సమాధానమంటే చెబుతున్నాడు. సంతుష్టో యేన కేన చిత్. ఏ కొంచెం లభించినా చాలు. దానితోనే తృప్తి చెందుతాడట. ఏ కొంచెమో అంటే భగవత్పాదులు చెబుతున్నారు. శరీర స్థితి హేతుమాత్రేణ అని. శరీరం నిలవటానికి దగినంత అని. శారీరం కేవలం కర్మ అని ఇంతకు ముందు పేర్కొన్న భావమే పునరుక్త మవుతున్న దిక్కడ. భాగవతంలో అజగరోపాఖ్యాన మని ఒకటున్నది. అజగరుడనే అవధూతను ప్రహ్లాదుడుడి గాడట నీవెలా జీవిస్తున్నావని. దాని కతడిచ్చిన సమాధానమేమంటే లేదని యెవ్వరి నడుగను. రాదని చింతింప. పరులు రప్పించినచో కాదని యవలంద్రోయను. భేదము మోదమును లేక క్రీడింతునంటాడు. దైవా
Page 538
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు