Index

ఆత్మసంయమ యోగము భగవద్గీత

అనుభవమైనా. మనసాను ద్రష్టవ్యం మనసైవేద మాప్తవ్యమని ఉపనిషత్తే చాటుతున్నది. మన ఏవ మనుష్యాణాం కారణమని స్మృతులన్నీ ఘోషిస్తున్నాయి. కనుక మనసు విడిచి ఏ ప్రయత్నమూ లేదు. ఏ ఫలితమూ లేదు. అలాటి మనసు దానిమీదికీ దీనిమీదికీ పరుగులు పారుతుంటే వాటి మీది నుంచి వెనక్కు మళ్లించి ఒకే ఒక లక్ష్యం మీద మాటి మాటికీ నిలిపే ప్రయత్నమేదుందో అదీ అభ్యాసమంటే. మరి అలాటి అభ్యాసం చేసి మనసునా ఆలంబనం మీద నిలపట మనేదేది ఉందో అది యోగం.

  ఇలాటి అభ్యాస యోగంతో మామిచ్చా ప్తుం. నన్ను పొందాలని కోరుకోమంటాడు పరమాత్మ. ఎవరా పరమాత్మ. మాం విశ్వ రూపమని అర్థం వ్రాస్తున్నారు మరలా భాష్యకారులు. చూచారా. అహం మాం మయి అని ఈ అధ్యాయంలో ఎక్కడ వచ్చినా ఆ మాటలకు అర్థమొక్కటే. అది సగుణమైన ఈశ్వర తత్త్వం. విశ్వరూపాత్మక మది. విశ్వేశ్వరాత్మకం కాదు. విశ్వేశ్వరుడైతే విశ్వాని కతీతుడు. గుణాతీతమైన తత్త్వం. అది గాదిది. విశ్వరూపం. విశ్వమంటే త్రిగుణాత్మకం గదా. అలాటి విశ్వరూపంగా చూస్తే భగవత్తత్త్వం కూడా త్రిగుణాత్మకమే. అయితే శుద్ధ సత్త్వోపాధి కాబట్టి రజస్తమో దోష దూషితం కాదది. సత్త్వం పరిశుద్ధమైతే ఉపాధి అయినా ఈశ్వరుణ్ణి అది బాధించదు. మీదు మిక్కిలి ఈశ్వరుడికే అది అధీనమై నిగ్రహాను గ్రహ సామర్థ్య రూపమైన శక్తిగా మారుతుందాయనకు. ఇలా

Page 510

బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు