కర్మసన్యాస యోగము
భగవద్గీత 
వాచా వేదాంతులు. అలాటి వేదాంతే అర్జునుడు కూడా. ఇలాటి వారిని చూచే అనుభూతిం వినామూడో వృధా బ్రహ్మణి మోదతే - ప్రతిబింబిత శాఖాగ్ర ఫలాస్వాదన మోద వత్తనే పెద్దల సుభాషిత మర్థం చేసుకోవచ్చు మనం. అనుభవం లేకున్నా అహం బ్రహ్మాస్మి అనవచ్చు ఎవడైనా. అది ఎలాంటిదంటే ఒక మరుగుజ్జు వాడు చెరువుగట్టున ఎత్తుగా పెరిగిన చెట్టు మీద కనపడే పండ్లు అందుకోలేక అవే క్రింద చెరువు నీళ్లలో కనిపిస్తుంటే దిగి నీళ్లు త్రాగుతూ ఆ పండ్ల రసాన్ని స్వాదించానని సంతోషించటం లాంటిదట. కాబట్టి ఒకరి వల్ల విన్నదాన్ని చిలకపలుకుగా పలకటం వేరు. విన్నది కన్నదిగా చేసుకొని పలకటం వేరు. రెండూ కలగాపులగమయి కనిపిస్తూంటా యతని మాటల్లో చూడండి.
అనాది మధ్యాంత మనంత వీర్య
మనంత బాహుం శశిసూర్యనేత్రం
పశ్యామి త్వాం దీప్త హుతా శవక్త్రం
స్వతేజసా విశ్వమిదం తపంతమ్ - 19
అనాది మధ్యాంతం ఆది మధ్యాంతాలు లేవట తాను చూచే రూపానికి. ఆది మధ్యాంతాలు లేనిది ఒక రూపమెలా అయింది. ఎంత పెద్ద రూపమైనా రూపం రూపమే. దానికి ఆద్యంతాలు లేకుండా పోవు. పోతే అది రూపమే కాదు. ఆరూపం. సర్వవ్యాపకం. అప్పుడది ప్రమేయమే
Page 407
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు