జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత
పట్టుకోటమనే ప్రశ్నే రాదు. రాకుంటే అద్వైత దర్శనం కాదది. ద్వైత దర్శన మవుతుంది. కనుక యోగం విభూతించ అన్నంత మాత్రాన ఈ చూచేదంతా జ్ఞాన విభూతేననే అద్వైత దృష్టి ఉన్నట్టు అర్జునుడికి మన మాపాదించ లేము.
కారణ మేమంటే అతడింకా ఎదట కనిపించే కృష్ణుడే ఈశ్వరుడని
ఆయన ఏదో చెప్పబోతున్నా డదే ఆయన విభూతి అనే అపోహలో ఉన్నాడు.
అంతేగాని ఆ ఈశ్వరుడెవరో గాదు. తన ఆత్మ స్వరూపమేనని ఆ విభూతి
కూడా ఏదో గాదు. ఈ కనిపించే చరా చర ప్రపంచమంతా తన విభూతేననే
గొప్ప అవగాహన లేదతనికి. లేదంటే అది అప్పుడెప్పుడో అర్జునుడికనే
గాదు. అన్ని కాలాలలో ఉన్నారలాటి అర్జునులు. ఎవరో గాదు. మనమే
ఆ అర్జునులం. మనకు మాత్రముండా ఆ ఈశ్వరుడు మన స్వరూపమేననే
జ్ఞానం. అలాగే మన విభూతే మన జ్ఞాన విస్తారమే ఈ చరాచర జగత్తనే
జ్ఞానం కూడా ఉందా మనకు. అలాటి ఆత్మాను సంధానం లేకనే అర్జును
డడిగినట్టే అడుగుతుంటాము మనం కూడా. అదేమి టిదేమిటి రెండూ
నాకు చూపుతారా అని తత్త్వవేత్తలైన సద్గురువులను. ఒకవేళ వాడు
అదేమిటో ఆ రహస్యం నీకు బయటపెట్టినా ఆస్థాయికి నీ బుద్ధి ఎదగక
పోతే అర్థమవుతుందా పెడుతుందా నీకు. అలాటి దశలోనే ఉన్నాడిప్పు
డర్జునుడు. అందుకే భూయః కధయ - తృప్తిర్హి శృణ్వతో నాస్తిమే మృతం.
మహాత్మా మీ అమృత వాక్కులు వింటుంటే ఇంకా వినాలనే ఉంది గాని
Page 317