విభూతి యోగము
భగవద్గీత సర్వస్వం 
చూచినంతసేపూ ఉన్నట్టు కనిపిస్తుంది. వెలుగు రాగానే అంతు పట్టకుండా పోతుంది. అలాంటిదే ఇప్పుడీ అజ్ఞానమనే చీకటి. అనాత్మ ఒకటి ఆత్మకు వేరుగా ఉందనుకొనే చూపు. నాశయామ్యాత్మ భావస్థ జ్ఞాన దీపేన భాస్వతా. అలాంటి చీకటి తొలగి పోవాలంటే మన అంతఃకరణంలో ఇదంతా ఆత్మేననే జ్ఞానమేర్పడాలి. క్రొత్తగా ఏర్పడనక్కర లేదది. ఆత్మ భావస్థః మన బుద్ధిలో ప్రత్యగ్రూపంగా మొదటినుంచీ ఉంటూనే ఉంది. అదే దీపం. జ్ఞానమనే దీపం. భాస్వతా అది ఎప్పుడూ దానిపాటికది వెలుగుతూనే ఉంది. నాశయామి. అదే ఈ అజ్ఞానమనే చీకటిని పోగొట్టాలి. పోగొట్టటమే సాధన గాని రాబట్టటం కాదు. ఆత్మ జ్ఞానాని కడ్డు దాని అజ్ఞానం. ఈ అజ్ఞానాన్ని తొలగిస్తే చాలు. ఆత్మ అక్కడ సిద్ధంగానే ఉంది నీ స్వరూపంగా. స్వరూపమే అయినప్పుడిక దాన్ని రాబట్టటమేమిటి. ప్రాప్తస్య ప్రాప్తిః అన్నట్టు పొందిన దాన్నే పొందుతున్నాడు సాధకుడు. మరి ప్రయత్నమేమిటి. పొందలేదను కొనే భ్రాంతి తొలగించు కోటమే మరేదీ గాదు.
పరం బ్రహ్మ పరం ధామ పవిత్రం పరమం భవాన్
పురుషం శాశ్వతం దివ్య మాది దేవ మజం విభుమ్ - 12
ఆహుస్త్వా మృషయ స్సర్వే - దేవర్షి ర్నారదస్తధా
అసితో దేవలో వ్యాసః - స్వయం చైవ బ్రవీషిమే - 13
ఇలాటి సాధనగాని సాధనే అద్వైత జ్ఞాన సాధన. అద్వైతంలో దీనినే ప్రతిషేధ విజ్ఞానమని పేర్కొంటారు. Negative Approach అనులోమంగా
Page 303
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు