సాంఖ్య యోగము
భగవద్గీత 
జరుగుతున్నాయో. మానవులే గాదు. ఒక జంతువు మరొక జంతువును విరుచుకు తింటుంది. అదంతా నీవాపగలవా. అదీ ఒక ప్రయత్నమే. కర్మే. కర్మలన్నీ సాక్షిగా చూచేవాడు మళ్లీ కర్మ చేయాలని సంకల్పించి అందులో తల దూర్చట మేమిటి. అంచేత ఉపేక్షించదు అపేక్షించడు పూర్ణ పురుషుడైన జ్ఞాని. మంచీ చెడ్డా ఏది జరిగినా అది ఒక పరమాత్మ లీలగా విభూతిగా భావిస్తుంటాడు. ఇదీ భగవద్గీతా తాత్పర్యం.
వాసాంసి జీర్ణాని యథా విహాయ
నవాని గృహ్ణాతి నరోఽపరాణి |
తథా శరీరాణి విహాయ జీర్ణా-
-న్యన్యాని సంయాతి నవాని దేహీ || 22 ||
ఇంతకూ ఈ శరీరం నేను ధరించిన ఒక వేషమని దర్శించే వాడొకడైతే ఇది వేషమేమిటి ఈ శరీరమే నేనని దీనితో తాదాత్మ్యం చెందిన వాడింకొకడు. వీడు జీవాత్మ భావ మింకా వదలని వాడైతే వాడు దీనికి స్వస్తి చెప్పి దానికి కూడా సాక్షి అయిన ప్రత్యగాత్మ భావాన్ని వాటేసుకొన్నవాడు. ఇద్దరికీ దేహి అనే పేరు. దేహంలో ఉన్న వాడెవడో వాడు దేహి. దేహంలో ఉన్నా దేహం నేను కాదనుకొంటే మంచిదే. దేహమే నేనని దానితో మమేక మైతేనే ప్రమాదం. ఇది ఎలాటిదంటే మనమొక కూర్చీలో వచ్చి కూచున్నా మనుకోండి. ఇప్పుడా కుర్చీయే నేనవుతానా కాదు గదా. కుర్చీ వేరు. నా శరీరం వేరు. వేరనే భావ ముండటం
Page 96
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు