ఉపోద్ఘాతము (ప్రధమ)
భగవద్గీత 
వారిని గూడా అనేకంగా నీకన్యంగా భావిస్తుంటావు కాబట్టి అదీ పనికిరాదు. పోతే కర్మ నిష్కామమైన యోగంగా మారితే అది చిత్త శుద్ధి నిస్తుంది. సమాధి యోగంగా మారితే అది ఆత్మజ్ఞానానికి కావలసిన ఏకాగ్రత నిస్తుంది. అలాగే భక్తి దేవతోపాసనగా గాక అనన్య భావనతో పాటిస్తే అది నిర్గుణమైన బ్రహ్మాను భవానికే దారి తీస్తుంది. అప్పుడన్నీ కలిసి అఖండమైన ఆత్మ జ్ఞానంగానే పరిణమిస్తాయి. ఇదీ భగవద్గీత చేసి చూపిన అద్భుతమైన సమన్వయం Grand Synthesis.
అందుకే కర్మానుష్ఠానం చెప్పదు గీత. కర్మయోగం బోధిస్తుంది. ధ్యానమని చెప్పదు. ధ్యానయోగమని వర్ణిస్తుంది. ఉపాసన అనేమాట రానీయదు. దానికి మారుగా భక్తియోగ మని పేర్కొంటుంది. ఉపనిషత్తులలోని దేవతోపాసనలన్నీ కామ్యకర్మలు గనుక తగ్గు జాతివని త్రోసి పుచ్చుతుంది. ఆయా దేవతలను గూర్చి చేసే యజ్ఞాలూ యాగాలూ యాంత్రికమైన చేష్టలవి జ్ఞానానికి పనికిరావు. అసలు జ్ఞానమే ఒక మహాయజ్ఞం. దానికి తీసికట్టు మిగతా యజ్ఞాలేవైనా. అవి కేవలం భౌతికమైన ద్రవ్య య జ్ఞాలైతే ఇది జ్ఞానయజ్ఞం. నహి జ్ఞానేన సదృశం పవిత్రమిహ విద్యతే - శ్రేయాన్ ద్రవ్యమయా ద్యజ్ఞాత్ జ్ఞాన యజ్ఞః పరంతప అని గీతా సందేశం. మరి సన్న్యాస మంటే కాషాయ గుడ్డలు కట్టుకొని పరుగెత్తిపోవటం కాదు. మనస్సన్న్యాసమే అసలైన సన్న్యాస మని లోకానికి చాటి చెప్పింది. సర్వ కర్మాణి మనసా సన్న్యస్య - చేత సా సర్వ కర్మాణి
Page 9
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు