ఆత్మసంయమ యోగము
భగవద్గీత 
అలాగే అనిర్వేదం కూడా ఎంతైనా అవసరం యోగాభ్యాసికి. నిర్వేదం లేకపోవటమే అనిర్వేదం. నిర్వేదమంటే విసుగు చిరాకు. అలసత్వమంటారు పెద్దలు. ఏమాత్రం విసుగనిపించినా చేయటానికి బుద్ధి పుట్టదు. బద్దకిస్తావు. కనుక ఫలసిద్ధే కావాలంటే ప్రయత్నం ఫలించాలంటే విసుగూ వేసటా లేకుండా నిర్విరామంగా శ్రద్ధాసక్తులతో యోగమభ్యసిస్తూ పోవాలి సాధకుడు. తాబేలులాగా ఎప్పటికైనా గమ్యం చేరగలడు. ఆత్యంతికమైన ఆత్మ సుఖ మనుభవించ గలడు.
సంకల్పప్రభవాన్ కామాంస్త్యక్త్వా సర్వానశేషతః |
మనసైవేంద్రియగ్రామం వినియమ్య సమంతతః || 24 ||
శనైః శనైరుపరమేద్బుద్ధ్యా ధృతిగృహీతయా |
ఆత్మసంస్థం మనః కృత్వా న కించిదపి చింతయేత్ || 25 ||
నడక తాబేలు నడక అయినా జీవిత గమ్యం చేరటం మాత్రం ఖాయం. అందులో సందేహం లేదు. ఏమిటా గమ్యం. ఆత్మ జ్ఞానం తద్ద్వారా మోక్షం. అది దృష్టిలో పెట్టుకొనే ఈ ప్రయాణం కనుక ఎప్పటికైనా చేరగలమనే నమ్మకం. చేస్తున్నప్పుడది ధ్యానయోగమైనా ధ్యేయం మీద దృష్టి ఉన్నది కాబట్టి అది తప్పకుండా జ్ఞానయోగంగా మారుతుంది. అయితే ప్రయత్నం సాగుతున్నప్పుడే అది వచ్చి ఒళ్లో బడలేదే అని ఒడి తడవి చూచుకోరాదు. ప్రయాణ మధ్యంలోనే ఉండి గమ్యమెక్కడా కనపడ లేదే అని అడిగి నట్టుంటుం దది. ఇంకా చేయవలసిన ప్రయాణముంది. అలాగే ధ్యానమింకా సాగించవలసి ఉంది. అది మరచిపోరాదు.
Page 498
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు