ఆత్మసంయమ యోగము
భగవద్గీత 
ఒకటే - బంగారమైనా ఒకటే. లోష్టమంటే మట్టి బెడ్డ. అశ్మమంటే రాయి. కాంచనమంటే బంగారం. ఒకటి విలువైనదీ ఒకటి విలువ లేనిదనే తేడా లేదు వాడి దృష్టికి. అన్నీ తన స్వరూపంగా చూస్తున్నప్పుడు తేడా ఎలా వస్తుంది. ఆత్మ సమం గదా. సమంగానే కనపడాలి లోకం. విషమంగా కనపడ్డా అది ఆత్మ తాలూకు విభూతీ విలాసమే నని చూస్తాడు కాబట్టి ఆత్మ అయినా ఒకటే అనాత్మ అయినా ఒకటే. అంతా సమానమే. ఆత్మానాత్మ లనే భేద మేకాత్మ భావంలో పూర్తిగా కరిగిపోతుందీ దశలో. ఇదే గీటురాయి వాడు యోగారూఢు డయినందుకు.
సుహృన్మిత్రార్యుదాసీనమధ్యస్థద్వేష్యబంధుషు |
సాధుష్వపి చ పాపేషు సమబుద్ధిర్విశిష్యతే || 9 ||
అంతేకాదు ఇంకా ఒక గొప్ప లక్షణం కూడా కనపడుతుంది. వాడిలో. సమలోష్టా శ్మ కాంచనుడంటే అది వాడి వరకే. అదికూడా జడపదార్ధాల వరకే ఆ దృష్టి. అన్ని పదార్ధాలనూ అవి విలువైనవే కావచ్చు. విలువ లేనివీ కావచ్చు. సమదృష్టితో చూస్తాడనే చెప్పాడింత వరకూ. ఇప్పుడింత కన్నా ఒక మెట్టు పైకి ఎదిగి కూడా చూడాలి వాడి దృష్టి. అచేతనాలైన మట్టి బంగారం లాంటివే గాక చేతనులైన తోడి మానవులను కూడా అదే దృష్టితో చూడగలిగితేనే వాడు యోగారూఢు డని పించుకొంటాడు. అలా చూడటం కష్టం. అచేతనాలు ప్రాణం జ్ఞానం లేనివి కాబట్టి ప్రతి క్రియ ఉండదు Reaction. చేతనాల విషయ మలా కాదు.
Page 467
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు