కర్మసన్యాస యోగము
భగవద్గీత 
చేత మరుగుపడని సజాతీ యాత్మ భావన తైలధారలాగా ప్రసరిస్తూ ఉండటమే అద్వైతులు చెప్పే ధ్యానం.
అలా నిలుపుకొనే ప్రయత్నమెక్కడ ఆగిపోతుందో అప్పుడది సాధన కాదిక సిద్ధి. ఆత్మానుభవ మాత్మాను భవమే. అనాత్మ ఎప్పుడూ తొంగిచూడదు. బ్రాహ్మీస్థితి అని భగవద్గీత ఇంతకుముందు పేర్కొన్నదిదే. దీనినే వర్ణిస్తున్న దిప్పుడు తత్పరాయణాః అని. అయనమంటే స్థానం లేదా స్థితి. State of Experience పరమంటే ప్రకృష్టం. అన్నిటికన్నా చివరిసారిగా కలిగేది Final. అదీ పరాయణమనే మాట కర్ధం. అచలమైన కూటస్థమైన పదవి. ఇక దానికి పాటు పోటు లుండవు. రాకపోకలు కానరావు. దీనితో సాక్షాత్కారమనే ఫలసిద్ధి కూడా వర్ణించిన ట్టయింది గీత. ఆ పాటికి కర్మయోగంతో ఆరంభమైన సాధకుడి ప్రయాణం జ్ఞాన భూమిక కూడా దాటిపోయి విజ్ఞాన యోగం లేదా అపరోక్షానుభవంలో పర్యవసానం చెందుతుంది. చెందితే గచ్చం త్యపునరా వృత్తిమ్. ఇకవారికి పునరావృత్తి అనే ప్రసక్తి లేదు. మరలా వచ్చి ఈ సంసారంలో పడే భయం లేదు. ముక్తులయి పోతారు. కారణం జ్ఞాన నిర్ధూత కల్మషాః అఖండమైన ఆత్మ స్వరూపాన్ని పట్టుకొన్నారు. అందులోనే కూచున్నారు. ఆ దృష్టితోనే చూస్తున్నా రను క్షణమూ ఈ అనాత్మ ప్రపంచాన్ని, ఎప్పటికప్పు డనాత్మ ఆత్మగా దర్శన మిస్తుంటుంది వారికి. ఇదీ జ్ఞానమంటే. అది వారి కల్మషాన్ని నిర్ధూతం చేసి పారేసింది. అవిద్యా కామకర్మలే కల్మషం. అది ఈ ఆత్మ విద్యా ప్రకాశంలో తమస్సులాగా సర్వవినాశ మయింది. ఇక మోక్షం గాక బంధ మెక్కడిది వారికి. నిత్యముక్తులు వారు. బ్రతికుంటే జీవన్ముక్తులు. ప్రారబ్ధం తీరి శరీరం పతనమైపోతే విదేహముక్తులు.
Page 415
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు