కర్మసన్యాస యోగము
భగవద్గీత 
ఎవరు చేస్తున్నారను కోవాలి. ఆబ్రహ్మమే నాద్వారా చేస్తున్నదని భావించు. కర్తృత్వం నీకు లేదప్పుడు. వాడి మీద పడుతుంది. పడితే వాడికి దెబ్బగదా. కాదు. వాడు బ్రహ్మం. అంటే సర్వవ్యాపకం. నిరాకారం. వాడికి దెబ్బేమిటి. నదీనాం సాగరః అన్నట్టు ఏది మీద పారేసినా అది వాడిలో లయమయి పోతుంది. సమసిపోతుంది. ఇక వాడి స్వరూపానికి వేరుగా అది కనిపించదు. నీవు పరిమితుడవు. కాబట్టి దాన్ని వేరుగా చూస్తావు. కనుక నీకది బంధకం. పరిపూర్ణుడు కాబట్టి వాడు వేరుగా చూడడు. కాబట్టి బంధకం కాదు. అంచేత బ్రహ్మణ్యాధాయ కర్మాణి - కర్మలన్నీ వాడిమీద పారేయి. వాడంటే పరిపూర్ణమైన జ్ఞానం. జ్ఞానంలో కర్మలను పారేయటమంటే ఇదే కర్మ సన్న్యాసం. సన్న్యాసమంటే అర్ధమయిందా. కర్మ చేయక పోవటం కాదు. చేసే కర్మను జ్ఞానంగా భావించాలి. ఆ భావనే సన్న్యాసం. అంతేగాని ఇలాటి అఖండ భావన లేకుండా కేవలం కాషాయాలు కట్టుకొని పరుగెత్తి పోవటం కాదు. అలాటి భావనతో సన్న్యసిస్తే సంగం త్యక్త్వా, సంగం లేదిక నీకు. కర్మతోనూ సంగం లేదు. కర్మ ఫలంతోనూ లేదు. కర్తృత్వ భోక్తృత్వాలు రెండూ ఎగిరి పోతాయి. అంటే అహం మమలనే రెండు కోరలూ పెరికేశావు కర్మ సర్పానికి. అప్పుడది రబ్బరు పాములాంటిది. కరోతియః - కర్మ చేసినా చేయటం కాదది. కర్మ అని గాక చేష్ట అని పేరు పెట్టాడు దానికి వ్యాసభగవానుడు. యుక్త చేష్ట స్య కర్మసు అనేచోట కనపడుతుందది. అప్పుడది కర్మగా కనిపిస్తున్నా వాస్తవంలో జ్ఞానమే. అహం మమలు లేని కర్మ జ్ఞానమనే నటుడు ఆడే ఒక నాటకం. నాటకమెలా అబద్ధమో కర్మా ఒక అబద్ధమే. అబద్ధమనే ముసుగులో ఉన్న మహావీరుడు కేవలం జ్ఞాన స్వరూపమైన పరమాత్మే.
Page 396
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు