జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
అందుకే ద్రవ్య యజ్ఞాలన్నింటి కంటే జ్ఞాన మనే ఈ యజ్ఞమే శ్రేయం. చాలా ప్రశస్తమైనదీ శాశ్వత ఫలదాయక మైనదీ స్వర్గాదుల లాగా నశించేది కాడు మోక్షఫలం. అంతకు ముందు నుంచీ సిద్ధమైన తత్త్వమది ఒకప్పుడు క్రొత్తగా తయా రయింది కాదు. తయారు కాని పదార్థానికి వినాశ మేముంది. ఉత్పత్తి వినాశాలే ఆద్యంతాలు. ఆద్యంతాలున్న వెప్పుడూ ఆది మధ్యాంతాలు లేని దానిలో చేరిపోవలసిందే. అదే చెబుతున్నదిప్పుడు గీత. సర్వం కర్మాఖిలం. ఎన్ని వందలు వేలయినా చేయి నీవు అవి చేస్తే తయారవుతాయి. అది వాటి జన్మ. ఫలాను భవంతో సమసి పోతాయి. అది వాటి కంతం. మరి జ్ఞాన మలా ఒకప్పుడు జన్మించింది కాదు. జన్మించకపోతే నశించే ప్రశ్నే లేదు. అనంతం కాబట్టి సకల కర్మలూ జ్ఞానంలో సమసి పోవలసిందే.
జ్ఞాన మొక మహాసాగరమైతే కర్మలన్నీ గంగాది నదీ ప్రవహాలు. నదీనాం సాగరో గతిః అన్నారు. ఏనది ఎక్కడ జన్మించినా అది అక్కడా ఇక్కడా ప్రవహిస్తూ పోయి చివరకు సముద్రంలో కలవ వలసిందే. అదే వాటికి గమ్యం. అలాగే యజ్ఞాది కర్మలన్నిటికీ గమ్యం చివరకీ ఆత్మజ్ఞానమే. యావానర్థ ఉదపానే - జ్ఞానాగ్ని స్సర్వకర్మాణి. అని ఇంతకు ముందు నుంచీ చెబుతూనే ఉంది గీత. కర్మానుష్ఠానం కర్మయోగానికి దారితీస్తే అది సమాధికి తీస్తే అది తుదకు జ్ఞానంలోనే లయ మయి పోతున్నది.
Page 350
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు