జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
అయితే అమృతుడని పేర్కొన్నాము గదా అని వీడు అప్పుడే
ముక్తుడయి పోయాడని బోల్తా పడరాదు. జీవ భావం వదలనంత వరకూ
మోక్షమెలా వస్తుంది. మరి అమృత మనే మాట కర్థమేమిటి.
వాసనామయమైన యాత్ర ఎప్పుడూ ఉంటుంది. అది చేసే జీవుడూ
ఉంటూనే ఉంటాడు కాబట్టి అమృతమన్నారు. అంత మాత్రమే. అందుకే
ఆపేక్షిక మమృతత్వ మంటారు భగవత్పాదులు దీన్ని. మరి నిజమైన
అమృతత్త్వం ఇలాంటి యజ్ఞాది కర్మల వల్ల వచ్చేది కాదు. కేవలమాత్మ
జ్ఞానం వల్లనే రావాలది. ఈ యజ్ఞమూ యజ్ఞ కర్త అయిన జీవుడూ
వాడాసించే యజ్ఞఫలం స్వర్గాది లోకాలూ - మరలా వాడెత్తే జన్మలూ
అందులో వాడి కేర్పడే ఉపాధులూ - ఇటు పిండాండమూ. అటు తనకు
భిన్నంగా చూచే బ్రహ్మాండమూ ఈ మొత్త మిన్ని రూపాలలో లేదు.
అంతా కలిసి నా ఆత్మ చైతన్యమే దాని విలాసమే దాని విభూతే ఇదంతా
-అని దర్శించటమే ఆత్మజ్ఞానం. ఇక వాడికి మృతి ఎక్కడిది. తనకు
భిన్నమైన పదార్ధముంటే గదా దాని మూలంగా మరణంగానీ జననంగానీ.
అంతా ఏకైకమైన ఆత్మగా అనుభవానికి వస్తున్నప్పుడది మృతం కాదు
అమృతమే. ఆత్మ అజరమూ అమరమూ గదా. అంచేత అసలైన
ముఖ్యార్ధంలో అమృతత్వమిది.
భగవద్గీతా సర్వస్వము
పోతే కర్మ మీమాంసకుల మృతమని వర్ణిస్తున్నది ముఖ్యం కాదు. గౌణం Secondary. గౌణమైతే వారూ వీరిలాగే బ్రహ్మ సాయుజ్యం
Page 343
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు