జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
ద్రవ్య యజ్ఞాలే సమ్యగ్దర్శనాని కంతగా పనికిరావని త్రోసిపుచ్చుతున్నా డిప్పుడు భగవానుడు. దైవమే వాపరే యజ్ఞం యోగినః పర్యుపాసతే. కొందరు కర్మిష్ఠులు దేవతల ప్రీత్యర్ధం తాము చేసే జ్యోతి ష్టోమాగ్ని ష్టోమాదులే యజ్ఞమని వాటి నాచరిస్తున్నారు. మరికొందరు బ్రహ్మ చైతన్యాన్నే ఒక అగ్నిహోత్రంగా భావించి అందులో బుద్ధీంద్రియ ప్రాణ దేహాది సంఘాతాన్ని అభిమానించే తన జీవాత్మ భావాన్ని తామే యజ మానులయి ఆహుతి చేయటమే యజ్ఞమని భావిస్తున్నారు. అనగా సోపాధికమైన జీవాత్మను నిరుపాధికమైన పరమాత్మగా దర్శించటానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. ఇది మాత్రం దైవ యజ్ఞాదులలో చేరేది కాదు. అయినా వాటిలో చేర్చి చెప్పట మెందుకంటే బ్రహ్మార్పణం బ్రహ్మహవిః అనే జ్ఞానయజ్ఞ మెంత గొప్పదో చూపటానికీ దాన్నే సాధకుడైన వాడు పాటించాలని చాటటానికీ నంటారు భగవత్పాదులు.
పోతే ఇక కావలసినన్ని ఉన్నాయి యజ్ఞమనే పేరిట లోకు లాచరిస్తున్నవి. అవి మాత్రం కేవలం క్రియారూపమైనవే. భౌతికమే. ఆత్మజ్ఞాని కుపయోగపడేవి కావు.
శ్రోత్రాదీనీంద్రియాణ్యన్యే సంయమాగ్నిషు జుహ్వతి |
శబ్దాదీన్ విషయానన్య ఇంద్రియాగ్నిషు జుహ్వతి || 26 ||
Page 336
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు