జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
బ్రహ్మార్పణం బ్రహ్మ హవిర్బ్రహ్మాగ్నౌ బ్రహ్మణా హుతమ్ |
బ్రహ్మైవ తేన గంతవ్యం బ్రహ్మకర్మసమాధినా || 24 ||
ఏతావతా తేలిన సారాంశ మేమంటే కర్మాజ్ఞానం లౌకికుడి జీవితంలో వేరు వేరుగా కనిపించ వచ్చుగాని జ్ఞాని జీవితంలో మాత్రమవి వేరుగావు. జ్ఞానమూ జ్ఞానమే. కర్మా జ్ఞానమే. రెండూ కలిసి ఒక్కటే. గంగా యమునలు రెండూ కలిసి ఒకే ప్రవాహం. అలాగే జ్ఞానకర్మలు రెండూ కలిసి ఒకే ఒక జ్ఞాన ప్రవాహంగా సాగిపోతుంది జ్ఞాని జీవితం. ఎంచేతనంటే అనుక్షణమూ ఏ కర్మ చేసినా జ్ఞాని దాన్ని కర్మ అని చూడడు. అది కూడా తన జ్ఞానమేనని భావిస్తాడు. జ్ఞాన స్వరూపమైన బ్రహ్మమే సర్వత్రా సర్వదా పరచుకొని ఉన్నట్టు దర్శిస్తాడు. అదే ఒక యజ్ఞం జ్ఞానికి. బ్రహ్మయజ్ఞం.
బ్రహ్మార్పణం బ్రహ్మహవిః ఆ యజ్ఞంలో అర్పణమూ హనిస్సూ అని వేరుగా లేవు. అర్పణమంటే మంత్రం. హవిస్సంటే మంత్రం చెబుతూ హోమం చేసే పదార్ధం. అవి రెండూ బ్రహ్మమే వాడి దృష్టిలో. బ్రహ్మాగ్నౌ బ్రహ్మణాహుతం. మరి అగ్నిహోత్ర మేదని అడిగితే అదీ బ్రహ్మమే. అందులో హోమం చేసే యజమానుడు కూడా బ్రహ్మమే. హవన క్రియ కూడా బ్రహ్మమే. బ్రహ్మైవ తేన గంతవ్యం. హోమం చేసి దాని మూలంగా ఆ కర్తకు లభించే ఫలం స్వర్గాది లోకాలు కూడా బ్రహ్మమే. ఇంతకూ బ్రహ్మకర్మ సమాధినా. ఆ కర్మా అందులో ఆశ్రయించిన ఏకాగ్రతా అంతా బ్రహ్మమే.
Page 333
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు