జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
గదా. ఫలమన్నప్పుడు ఫల భోక్త ఒకడుండి తీరాలి. ఫలం ఫలాన్నే అనుభవించదు. అనుభవం లేకపోతే అసలు ఫలమనే దానికర్ధం లేదు. అలాంటప్పుడు జ్ఞాని భోక్త కాకుండా ఎలా తప్పించుకో గలడని ప్రశ్న. దానికి సమాధాన మిది.
గతసంగస్య. ఆసక్తి ఏమాత్రమూ లేదు కర్మఫలం మీద. ముక్తస్య - ఫలాసక్తి లేకుంటే చాలు ముక్తుడే. కర్మ వాణ్ణి బంధించలేదు. జ్ఞానావస్థిత చేతసః - దానికి కారణం వాడు నిరంతరమూ తన స్వరూపమైన జ్ఞానంలోనే నిలదొక్కుకొని కూచున్నాడు. ఆత్మ సంస్థం మనః అన్నట్టు మనస్సు ఇటూ అటూ పరుగెత్తకుండా ఆత్మలోనే నిశ్చలంగా చేరిపోయింది. అయినా కర్మ చేస్తున్నాడు గదా వాడంటావు. చేస్తున్నాడు నిజమే. కాని యజ్ఞా చరతః అదివాడు యజ్ఞార్ధం చేస్తున్న కర్మ. యజ్ఞోవై విష్ణుః అని ఇంతకు పూర్వమే వచ్చిందీ భావం. యజ్ఞమంటే ఈశ్వరుడు. ఈశ్వరుడికే సమర్పణమంటూ నిర్లిప్తంగా సాగిస్తుంటాడే పని అయినా. అలా వదిలేశాడు వాడా కర్మ ఫలం. ఈశ్వరుడి కర్పించాడు గదా అంటే వాడసలే పట్టించుకోడది. మరి రెంటికీ చెడ్డ ఆ కర్మఫలమిక ఏమవుతుంది. ఏమయ్యే దేమిటి. సమగ్రం ప్రవిలీయతే. అగ్రంతో సహా లయమై పోయింది. కర్మ కగ్రమేమిటి. ఫలం. అది అక్కడికక్కడే కర్మతోపాటు సమసి పోతుం దంటున్నది గీత.
ఇక్కడ ఒక ధర్మసూక్ష్మం మనం గుర్తించవలసి ఉంది. జ్ఞానాగ్ని దగ్ధ కర్మాణ మంటున్నది గీత యజ్ఞా యాచరతః అంటున్నది. అలాగే శారీరం కర్మ కుర్వన్నంటున్నది. అంటే జ్ఞానికి కర్మ అనేది దగ్ధ మయిందని
Page 331
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు