జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
దానివల్ల మంచీ లేదు. చెడూ లేదు. ఫలమే దానికి బలం. అది లేనినాడు కర్మ నిర్వీర్యమై పోతుంది. జ్ఞానాగ్ని దగ్ధ కర్మాణం. ఆత్మజ్ఞానమనే అగ్ని దాన్ని కాల్చి బూడిద చేసింది. కాబట్టి కర్మా భాసే గాని అది కర్మ అనిపించుకోదు. వాడి దృష్టిలో అది జ్ఞానమే. కనుకనే తమాహుః పండితం బుధాః - బుధులంటే బ్రహ్మవేత్తలట. బ్రహ్మవేత్తలు గనుకనే అలాటి వాణ్ణి పండితుడని అభినందిస్తుంటారు. పండా ఆత్మ విషయాబుద్ధిః అని మొదటనే నిర్వచించారు భగవత్పాదులు. ఆత్మజ్ఞాన మున్నవాడే పండితుడు. ఎక్కడ ఉందా ఆత్మ. ఎక్కడ బడితే అక్కడ - ఎప్పుడంటే అప్పుడు. ఏడంటే అది. దేశకాల వస్తువులన్నీ ఆత్మే. అదే బ్రహ్మం. అలాంటి జ్ఞానికిక కర్మ ఎక్కడ ఉంది. అది కూడా ఆత్మలోనే చేరి ఆత్మగానే ఉండాలి గదా. అందుకే దగ్ధకర్మలు వారంతా.
త్యక్త్వా కర్మఫలాసంగం నిత్యతృప్తో నిరాశ్రయః |
కర్మణ్యభిప్రవృత్తోఽపి నైవ కించిత్ కరోతి సః || 20 ||
అయితే జ్ఞానికసలు కర్మే లేదా. కర్మ చేయకుండా ఎవడు గానీ ఒక్క క్షణమైనా ఉండలేడని గదా పూర్వం వర్ణించారు. మరి జ్ఞానికి కూడా శరీర మనః ప్రాణేంద్రియాది కరణ వర్గముంది గదా. కరణాలు Instruments న్నంత వరకూ కర్మ అనేది తప్పదు గదా. అలాంటప్పుడు దగ్ధ కర్ముడెలా కాగలడు జ్ఞాని అని ప్రశ్న వచ్చింది.
వాస్తవమే. ఉపాధి ఉన్నంత వరకూ కర్మ సంబంధం తప్పదు. అందుకే కర్మ చేస్తుంటాడు జ్ఞాని. మరి కర్మ దగ్ధమెలా అయిందని గదా
Page 325
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు