జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
నేనని దానితో తాదాత్మ్యం Identity చెందింది ఈ జ్ఞానం. అంచేత స్వతహాగా దివ్యమైనా అది తన దివ్యత్వాన్ని కోలుపోయి ముప్పాతిక భాగం మర్త్యమై పోయింది. ఇదే జీవాత్మ.
కాగా అలా మనః ప్రాణ దేహేంద్రియాదులతో చేతులు కలపని జ్ఞానం పరిపూర్ణమైన జ్ఞానం. అదే పరమాత్మ. ఏవం యో వేత్తి తత్త్వతః అయినా జ్ఞానం పరిపూర్ణమైనా పరిచ్ఛిన్నమైనా జ్ఞానజాతి ఒకటే గనుక ఈ పరిచ్ఛిన్నమైన మన జ్ఞానమే ఆ పరిపూర్ణమైన పరమాత్మే నేనని గుర్తించి దానితో ఏకం కాగలిగితే చాలు. జీవాత్మ పరమాత్మ అయిపోతాడు. క్రొత్తగా అవటం కాదది. అంతకుముందే పరమాత్మ అయి ఉంటేనే అలా కాగలడు. అంతకు ముందే అయితే ఇక కావటం దేనికి. అయ్యానని గుర్తులేక. ఎందుకు లేదు. మర్త్యమైన దేహేంద్రియాదులే నేనని తాదాత్మ్యం చెందటం వల్ల. అంచేత అది నేను కాదని భావిస్తే చాలు. ఎలా భావించాలి. ఇది నేనని భావిస్తే చాలు అది నేను కాకుండా పోతాను. దీనికే ప్రత్యభిజ్ఞ Recognition అని పేరు. మరలా తన పూర్వ స్వరూపాన్ని తాను గుర్తు చేసుకోటం. ఇది ఎలాంటిదంటే స్వప్నం చూచేవాడు తన స్వరూపాన్ని తాను మరచిపోయి మరొక శరీరాన్ని తానని భావించి మరలా మెలకువ రాగానే అంతకుముందు నుంచీ ఉన్న జాగ్రచ్ఛరీరమే తన అసలు శరీరమని గుర్తు చేసుకోటం లాంటిది. అలా చేసుకొంటే చాలు తానే అయిపోయాడది. అలాగే తన అఖండ జ్ఞానాన్ని మరలా ఈ ఖండ జ్ఞానం గుర్తిస్తే చాలు. ఖండ రూపంగా భాసించే జీవుడఖండ రూపమైన పరమాత్మే కాగలడు.
Page 297
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు