జ్ఞాన యోగము
భగవద్గీత 
నీవు నాకు భక్తుడవు. ఆప్తమిత్రుడవు. అందుకే ఇది ఎంత రహస్యమైనా నీకు నేను బోధిస్తున్నానంటాడు. గుహ్యమనీ రహస్యమనీ పేరు అధ్యాత్మ జ్ఞానానికి. అలాటి జ్ఞాన మందివ్వాలంటే అందుకొనే వాడెలాటి వాడయి ఉండాలి. భక్తుడూ సఖుడూ అయి ఉండాలట. నాభక్తాయ కదాచన అని చివర ఫలశ్రుతిలో కూడా వస్తుందీ భక్తి అనే మాట. ఇక్కడ ఒక రహస్యముంది. జీవుడీశ్వరుడే వాస్తవంలో. అయినా కానేమో ననే అజ్ఞానం మూలంగా దూరమయ్యాడు. నిజంలో దూరమవలేదు. సఖా అనే మాటకర్ధమది. ద్వాసు పర్ణా సయుజా సఖాయా. సఖ అంటే కలిసి మెలిసి ఉన్నాయని అర్ధం. జీవ చైతన్య మీశ్వర చైతన్యమే. రెండూ ఎప్పుడూ కలిసే ఉన్నాయి. అయినా దూరమనే భావంలో ఉన్నాడు కాబట్టి ఈ జీవుడు విభక్తు డయ్యాడా ఈశ్వర చైతన్యంతో. అది పోవాలంటే మరలా భక్తుడవ్వాలి. అంటే నేనా ఈశ్వరుణ్ణి ననే ఐక్యాను సంధానం చేసుకోగలగాలి. అదే భక్త అనే మాట కర్ధం. ఇందులో సఖ అనేది ఉన్న సత్యాన్ని చెబుతుంది. భక్త అనేది దాన్ని అందుకొనే యోగ్యత చెబుతుంది. అర్జునుణ్ణి ఇలా సంబోధిస్తున్నాడంటే కృష్ణుడతనిలో అవి ఉన్నాయనో లేక ఇంతవరకూ లేకున్నా ఇక మీదటనైనా ఉండాలనో ఏదైనా కావచ్చు.
అపరం భవతో జన్మ పరం జన్మ వివస్వతః |
కథమేతద్విజానీయాం త్వమాదౌ ప్రోక్తవానితి || 4 ||
అయితే మనమంత పెద్ద క్రెడిట్టివ్వ నక్కర లేదర్జునుడికి.
Page 283
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు