కర్మ యోగము
భగవద్గీత 
జ్ఞానమనేది నిప్పులాంటిది. జ్ఞానాగ్ని అని గీత పెట్టిన పేరు. అగ్ని ఎలా వెలిగిపోతుందో ఆ వెలుగులో చీకటి ఎలా తొలగిపోతుందో జ్ఞాన ప్రకాశ మజ్ఞాన మనే అంధకారాన్ని పారదోలగలదు. కాని అది ఆ పని చేయకుండా పొగలాంటి కామం దానికి ప్రతిబంధకమయి కూచుంది. అలాగే అద్దంలాగా శుభ్రమయింది మన జ్ఞానం. నిర్మలమైన అద్దంలో పదార్ధమెలా చక్కగా ప్రతిఫలించి కనిపిస్తుందో అలాగే నిరాకారమూ నిర్మలమూ అయిన మన జ్ఞానంలో కూడా పరమాత్మ తత్త్వం చక్కగా స్ఫురించవచ్చు. అలాటి అవకాశ మెంతైనా ఉంది. కాని కామం తెచ్చి పెట్టిన రజస్తమస్సులనే మాలిన్యం దాన్ని కప్పివేసింది. అలాంటప్పుడు పరమాత్మను చూసే శక్తి దానికెలా అబ్బుతుంది. అబ్దదు.
ఇక్కడ ఒక సూక్ష్మ మేమంటే అగ్ని గాని ఆదర్శం గాని వస్తుతః సమర్ధమైనవే. కేవలం ధూమమూ మాలిన్యమూ వాటిని ఆవరించటం వల్ల సామర్థ్యం లేనట్టు కనిపిస్తున్నాయి. కాని అది ఆవరించి నప్పటికీ అంతర్గతంగా శక్తి లేకుండా పోలేదు వాటికి. కేవలం బహిర్గతమయి కనపడటం లేదంత మాత్రమే. మాలిన్యాన్ని తుడిచి వేసినా అగ్నిని బాగా ప్రజ్వలింప చేసినా వెంటనే ప్రతి బంధకాలు తొలగిపోయి జాజ్వల్యమానంగా ప్రకాశించగలవు. అయితే జరాయువు పిండాన్ని కప్పినట్టు కప్పితే మాత్రమప్పుడే తొందరపడి సుఖం లేదు. వేచి ఉంటే కొంతకాలాని కా పొర దానిపాటికదే తొలగిపోయి శిశువు బయట పడుతుంది. అప్పటికీ జరాయు వాశిశువును మాఫీ చేయదు.
Page 267
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు