కర్మ యోగము
భగవద్గీత 
అది తప్ప విడిచి పరధర్మం పెట్టుకోరాదు. అనుష్ఠించరాదు. ఆత్మకు పరమనాత్మ ప్రపంచం. దానిలో తల దూర్చి అందులో తల మునక లవటం పనికి రాదని భావం.
స్వధర్మే నిధనం శ్రేయః - ఆత్మజ్ఞాన నిష్ఠలోనే కన్ను మూసినా అది శ్రేయస్సే. వాడి ఉపాధికే గాని మరణం వాడికి లేదు. మృతుడని పేరేగాని వాడమృతుడే. అంతేగాని పరధర్మో భయావహః - ఆత్మజ్ఞానంలో కృషి చేయక యావజ్జీవమూ ప్రాపంచికంగా బ్రతుకు సాగించేవాడి మనుగడ ఎప్పటికీ ప్రమాదకరమే. దేహమే నేననే అభిమానం వదలి పోలేదు కాబట్టి పోయినా మరలా జన్మ ఎత్తవలసిందే. సంసార బాధలు పడవలసిందే. మరలా మరణించ వలసిందే. మరలా జన్మించ వలసిందే. ఇక భయావహం గాక మరేమిటి.
అథ కేన ప్రయుక్తోఽయం పాపం చరతి పూరుషః |
అనిచ్ఛన్నపి వార్ష్ణేయ బలాదివ నియోజితః || 36 ||
ఇంతకూ విషయ ధ్యానమూ రాగద్వేషాలూ ధర్మాతిక్రమణమూ ఇదంతా మానవుడి అధః పతనానికే మూలం. మొదటి నుంచీ భగవద్గీత మనకు చేస్తున్న ప్రబోధ మిదే. దీని నిలాగే అనుసరిస్తూ పోతే పతనమే గాని ఉత్పతనమనే దాని కెప్పుడూ నోచుకోలేడు మానవుడు. పతనం లేనప్పుడే ఉత్పతనం. మరి పతన మెప్పుడు లేకుండా పోతుంది. పతనానికి మూలకారణ మేదా అని పరిశోధించి దాన్ని వివేచనా బలంతో నిర్మూలించ గలిగినప్పుడు. ఏమిటా మూలకారణ
Page 263
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు