కర్మ యోగము
భగవద్గీత 
ఏదో పనికిమాలిన పని నెత్తినబెట్టుకొని అందులో ప్రాణాలు పోగొట్టుకోటం కన్నా తన విధ్యుక్త ధర్మం తాను చేస్తూ మరణించినా అది ప్రశస్తమే. నలుగురూ అభినందిస్తారు. తనకూ ఆత్మసంతృప్తి. అంతేగాని పరధర్మో భయావహః - ఇతరులకు విధించిన ధర్మం తనదిగా భావించి అది తాను ఎంత గొప్పగా చేశానని సంతోషించినా ఎవరూ మెచ్చరు. తనకూ అది క్షేమం కాదు. మీదు మిక్కిలి భయావహమే ఎప్పటికైనా.
అర్జునుడికిది పెద్ద హెచ్చరిక. క్షత్రియుడికి యుద్ధం చేయడం ప్రజలను కాపాడటమే ధర్మం. అది మానేసి సన్న్యాసి ధర్మం స్వీకరించి పారిపోదామని చూస్తున్నా డర్జునుడు. తాత్కాలికంగా తప్పించుకు పోయినా అది తనకూ మేలుగాదు. ఇతరులకూ గాదు. పరుగెత్తి పోయాడు పిరికిపంద అని నలుగురూ చీ కొడుతారు తోడి క్షత్రియ వీరులు. శమదమాది సంపత్తి లేకుండా వీడికి సన్న్యాస మేమిటని అంతకన్నా నిరసిస్తారు మిగతా సన్న్యాసులు.
ఇంతవరకూ ధర్మ పురుషార్ధాన్ని బట్టి చెప్పామీ శ్లోకాని కర్ధం. పోతే మోక్ష పురుషార్ధ దృష్ట్యా కూడా చెప్పవచ్చు. అది ఇంకా చమత్కారంగా ఉంటుంది. ధర్మమంటే అది ప్రవృత్తి రూపమైనా కావచ్చు. నివృత్తిరూపమైనా కావచ్చు. ప్రవృత్తి అయింది. ప్రస్తుతం నివృత్తి ధర్మం వినండి. విగుణః అంటే గుణరహితం నిర్గుణమని అర్థం. అదే స్వధర్మం. ఆత్మ తాలూకు ధర్మం. దానినే శ్రవణమన నాదులతో అవలంబిస్తూ పోవాలి సాధకుడు.
Page 262
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు