కర్మ యోగము
భగవద్గీత
ఆలోచిస్తూనే ఉంటుం దను క్షణమూ. పోనీ నిద్రలో అది కూడా నిలిచిపోయింది గదా అంటావా. వృత్తి రూపంగా నిలిచిందే గాని వాసనా రూపంగా అక్కడే ఉంది. ఎక్కడికీ పోలేదది. ఒకవేళ తాత్కాలికంగా మనసు సెలవు తీసుకొన్నా ప్రాణమెక్కడికీ సెలవు తీసుకొని పోదు. అప్పుడూ శ్వాస ఆడుతూనే ఉంటుంది. లోపల రక్తం ప్రసరిస్తూనే ఉంటుంది. మన ప్రయత్నం లేకుండానే ఆయా ఇంద్రియాలు లోపల ఆయా పనులు చేస్తూనే ఉంటాయి. అది కర్మగాక మరేమిటి.
కాబట్టి కర్మ అనేది పూర్తిగా నూటికి నూరుపాళ్లూ ఆగిపోదు. నీవు దాని నాపలేవు. కార్యతే హ్యవశః కర్మ. ఆపటం నీ వశంలో లేదు. నీవే దాని వశంలో ఉన్నావు. సర్వః ప్రకృతిజై ర్గుణైః - ప్రకృతికి అధీనమై బ్రతుకుతున్నాడు ప్రతి ఒక్కడూ. ప్రకృతే నీ చేత బలవంతంగా నైనా పని చేయిస్తుంది. దానికి మూడు గుణాలున్నాయి. సత్త్వమూ రజస్సూ తమస్సూ అని. ప్రకృతి వల్ల ఏర్పడ్డవే ఆ గుణాలు. అవి మూడూ నిన్ను వదలిపెట్టవు. అవి నీ ఉపాధినెప్పుడూ ఆ పని చేయి ఈ పని చేయమని పురమాయిస్తూనే ఉంటాయి. నీకిష్టం లేకున్నా నీ చేత పని చేయించి తీరుతాయి. అందుకే చెబుతున్నాను ఏ పనీ చేయకుండా తప్పించుకోటం నీ వశంలో లేదని. ఇక్కడ సర్వః అనే మాట గమనించాలి మనం. సర్వః అంటే ప్రతి ఒక్కడూ నని గదా అర్ధం. ప్రతి ఒక్కడూ నన్నప్పుడు పామరుడే కాదు. పండితుడు కూడా. అంటే ఆత్మజ్ఞాన ముదయించి అందులో స్థిరపడ్డ జ్ఞానికి కూడా తప్పదీ కర్మాచరణ అని చెప్పినట్టయింది.
Page 213