సాంఖ్య యోగము
భగవద్గీత 
ఇది చాలా గొప్ప దృష్టాంతం స్థిత ప్రజ్ఞుడి జీవితానికి. తద్వత్కామాయం ప్రవిశంతి సర్వే స్థిత ప్రజ్ఞుడు కూడా తన పాటికి తాను బ్రహ్మ నిష్ఠలో కాలం గడుపుతుంటాడు. పిచ్చిగా కోరికల వెంట పరుగెత్తడు. అంతా బ్రహ్మమని చూచే వాడెక్కడికి పరుగెత్తుతాడు. ఎందుకోసం పరుగెత్తుతాడు. సముద్రంలాగా తనలో తాను నిలదొక్కుకొని కూచుంటాడు. అలా కూచుంటే వాడికి నిత్యావసరమైన భోజనభాజనాదులన్నీ ప్రారబ్ధం కొద్దీ వాటి పాటికవే వచ్చి ఒళ్లో పడతాయి. వాటికోసం వెంపరలాడడు సముద్రం వలెనే.
కనుక సశాంతి మాప్నోతి. అలాంటి బ్రహ్మనిష్ఠుడే నిత్యమూ శాంతి ననుభవించగలడు. అంతేగాని న కామకామీ. గుఱ్ఱాలలాగా పరుగెత్తే కోరికల వెంట పడిపోయే పామరుడు కాడు. వాడి కశాంతి తప్ప శాంతి అనే గంధం కూడా అబ్బదు. శాంతి అంటే మోక్షమని అర్ధం వ్రాశారు భాష్యకారులు. కామమే బంధం. నిష్కామమే నిజంలో మోక్షం. కామ్యమైన పదార్ధాలు కనపడుతుంటే అందులో తగులుకోటమే గదా బంధం. మరి అలాంటి వన్నీ బ్రహ్మాకారంగా చూస్తున్న జ్ఞానికి కామింపదగిన పదార్ధమే కనపడనపుడు తగులుకోట మనే ప్రశ్నేముంది. తగులుకోటం లేకపోవటమే గదా మోక్షం. బంధాయ విషయాసక్తం ముక్త్యా నిర్విషయం స్మృతమ్ అని గదా ఆర్యోక్తి.
Page 197
బ్రహ్మశ్రీ యల్లంరాజు శ్రీనివాస రావు